Nad Lewantem i Italią. Tom 1

Opis książki dotyczącej 318 Dywizjonu Myśliwskiego Rozpoznawczego przenosi nas do czasów II wojny światowej, kiedy to jednostka ta została sformowana z rozkazu Inspektoratu Lotnictwa w marcu 1943 roku. Dywizjon został powołany do wspierania wojsk polskich operujących na Bliskim Wschodzie, co czyniło z niego kluczowy element wsparcia w bitwach tego regionu. Składał się on z dwóch eskadr wyposażonych w dziewięć samolotów myśliwskich każda, a także eskadry technicznej obsługującej różnorodne sekcje, w tym uzbrojenia, samochodową, łączności, fotograficzną oraz przeciwgazową, pożarową i łącznikową. W jednostce funkcjonowały również kancelaria, izba chorych, posterunek żandarmerii i trzy kasyna, co czyniło dywizjon całkowicie samowystarczalnym. Początkowo swoją działalność rozwijał na lotnisku w Detling, niedaleko Maidstone.

Kapitan Leszek Wielochowski, drugi dowódca gdańskiego dywizjonu, obejmujący swoją funkcję od sierpnia 1943 roku, opisał w kronikach początki i trudne czasy jednostki w trakcie formowania. W czasie, gdy Polskie Siły Powietrzne lojalnie uczestniczyły u boku aliantów, ponosząc przy tym wiele strat, dywizjon ten reprezentował odwagę i determinację polskich lotników. Refleksja nad historią 318 Dywizjonu skłania do zastanowienia, czy dzisiaj, w rzeczywistości III Rzeczpospolitej, w mieście Gdańsku istnieje ulica nazwana na cześć tej formacji.