Mrok jest po naszej stronie

Muszę przyznać, że okres Wielkiego Kryzysu, sanacji i komunizmu najwyraźniej przespałam w szkole — podczas lektury musiałam posiłkować się słownikiem literackim i szukać faktów w dodatkowych źródłach. Autorka posługuje się archaizującym językiem, który bywa trudny i jednocześnie absorbujący, zmuszając do pogłębienia wiedzy historycznej oraz zrozumienia realiów politycznych i społecznych. Początkowo trudno było mi się wgryźć w treść — szło mi to dość topornie, zwłaszcza gdy odkryłam, że narracja momentami prowadzona jest w drugiej osobie liczby pojedynczej.
Dodatkowo pojawia się narrator w postaci literackiej, demonicznej Lilith — obserwatorki, która komentuje wybory i zło dokonywane przez bohaterów. Jej głos staje się trzecim nurtem narracyjnym, starszym niż czas, wprowadzając ton refleksji nad mrokiem ludzkich działań i wyraźnie wzbogacając koncepcję całej książki.