Moja wiara

Lew Tołstoj, rosyjski arystokrata urodzony w 1828 roku, znany jest przede wszystkim z monumentalnych dzieł literackich, takich jak "Wojna i pokój" oraz "Anna Karenina". Jednak około pięćdziesiątego roku życia, jego życie uległo znaczącej zmianie. Tołstoj, który wcześniej przyznawał się do nihilizmu, zaczął eksplorować poszukiwania duchowe, co nie oznaczało jednak prostego nawrócenia na wiarę prawosławną. Krytycznie patrzył na Cerkiew, dostrzegając w niej odejście od etycznych nauk Chrystusa na rzecz ceremonii i teologii. Jego antyklerykalizm doprowadził do ekskomunikacji w 1901 roku, a jego anarchiczne i pacyfistyczne przekonania ustawiły go w opozycji zarówno do Cerkwi, jak i caratu.

W 1884 roku opublikował "Moja wiara", jeden z wielu tekstów religijno-filozoficznych, które pisał w latach osiemdziesiątych XIX wieku i później, w tym "Spowiedź" z 1882 roku. W tej duchowej autobiografii skupił się na Kazaniu na Górze, które uznawał za kwintesencję Ewangelii. Dzięki temu zrodził się jego sprzeciw wobec wojny, przemocy, przysięgi i sądów, promując bierny opór polegający na odmowie współudziału w złem. Przez dwanaście rozdziałów opisuje swoją drogę do tego przekonania.

Mimo że władze zakazały publikacji i skonfiskowały nakład książki, jej treści rozprzestrzeniły się nieformalnymi kanałami, docierając do zbiorowości, które miały ją cenzurować. Tołstojowska interpretacja wiary proponuje życie pełne moralności i radości, oparte na wierze w Chrystusa, lecz pozbawione tradycyjnych dogmatów chrześcijańskich, jak życie wieczne czy zmartwychwstanie.