Miejsca postindustrialne jako przedmiot badań transdyscyplinarnych

Miejsca postindustrialne to temat fascynujący i wymagający wieloaspektowego podejścia badawczego. Projekt Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki zatytułowany „Miejsca postindustrialne jako przedmiot badań transdyscyplinarnych. Od dizajnu do zakorzenienia” podejmuje wyzwanie stworzenia nowej, kompleksowej ścieżki badawczej, która znacząco wzbogaci istniejące spojrzenia na dizajn przestrzeni poprzemysłowych. Czerpiąc z kulturoznawstwa, projekt ten dąży do głębszego powiązania filozoficznych i antropologicznych analiz miejsc z dziedziną sztuk plastycznych oraz kreatywną działalnością projektantów i praktyków kultury.

Celem badaczy jest przekroczenie tradycyjnych ram, które postrzegają dizajn jedynie jako artystyczną i społeczną ingerencję. Zamiast tego, proponowana jest koncepcja dizajnu, która wnika w kulturową interpretację miejsca – uwzględnia region, tożsamość, fundamenty aksjologiczne, metafizyczne wspólnoty oraz doświadczenie kulturowe. Znalezienie zakorzenienia i poczucia „domu” w przestrzeniach postindustrialnych wymaga harmonijnego łączenia różnych sposobów myślenia i doświadczeń kulturowych, aby stworzyć metodologię badawczą, która by była czuła na lokalne i czasowe konteksty, wraz z całym historyczno-kulturowym zapleczem. Zatem odkrywanie potencjału przeszłości poprzemysłowej wiąże się z odpowiedzialnością za przyszłe wpisanie się i oddziaływanie na dane miejsce.