Łużyce. Po polskiej i niemieckiej stronie Nysy

Nysa Łużycka, znana każdemu Polakowi jako rzeka wyznaczająca zachodnią granicę Polski, skrywa w swojej nazwie intrygującą historię. Choć powszechnie sądzi się, że na tym odcinku graniczy z Niemcami Dolny Śląsk, prawda jest taka, że po obu stronach rzeki rozciągają się Łużyce. To pradawna kraina zamieszkiwana niegdyś przez Serbów Łużyckich, jeden z czterech narodów zachodniosłowiańskich, obok Polaków, Czechów i Słowaków. Historyczne granice Łużyc rozciągają się od rzek Kwisy i Bobru po wschodniej stronie, aż po Łabę na zachodzie, i od czeskich gór na południu po południowe obrzeża Berlina. Współcześnie Serbowie Łużyccy stanowią niewielką mniejszość na tych terenach, skupiając się głównie w kilku mniejszych miejscowościach. Niemniej jednak, z oddaniem podtrzymują swoją tożsamość, język oraz kulturę, organizując różnorodne ośrodki kulturalne, muzea i wydając czasopisma. Dla turystów, którzy niekoniecznie interesują się tematyką narodowościową, region Łużyc oferuje wiele atrakcji. Warto odkryć malownicze Góry Żytawskie oraz Szwajcarię Saksońską, a także dziewiczą przyrodę Spreewaldu z jego siecią kanałów i odnóg rzecznych. Warto również odwiedzić transgraniczny Park Mużakowski, wpisany na listę UNESCO, oraz barwne jeziorka powstałe w miejscu dawnej kopalni. Na południe od Chociebuża znajdują się natomiast tereny rekreacyjne powstałe na obszarze zalanych odkrywek węgla brunatnego. Region pełen jest także urokliwych miast z bogatą historią, takich jak Żagań po polskiej stronie oraz Görlitz i Budziszyn po niemieckiej. Na zachodnim krańcu regionu znajduje się zaś Drezno, znane z imponujących muzeów i galerii, oraz majestatyczna twierdza Königstein.