Lustro naszych smutków

Albo na froncie, albo w zaciszu domowym, każdy radzi sobie inaczej z niepewnością przyszłości. "Trzecia część cyklu powieści Lemaitre'a" kontynuuje historię rozpoczętą w "Do zobaczenia w zaświatach", nagrodzoną Grand Prix Nagrody Goncourtów w 2013 roku. Lemaitre z typową dla siebie złożonością zagłębia czytelnika w świat pełen rodzinnych tajemnic, nieodwzajemnionych uczuć i ludzi, których prawdziwa natura jest zupełnie inna, niż się wydaje. Całość przenika mieszanka komizmu i powagi, tworzonym obrazem autentycznego, francuskiego życia.

Każdy kraj zmaga się z niechlubnymi momentami w swojej historii, a dla Francji jednym z takich cieni jest kampania z 1940 roku. Temat ten podejmowali wielcy pisarze, tacy jak Jean-Paul Sartre, i również Lemaitre przedstawia swoją wizję tych dni. Jego spojrzenie, choć pełne humoru i bez wrogości, jest mocne i przenikliwie.

Wiosna 1940 roku w Paryżu to czas, kiedy wizja niemieckiej inwazji unosi się w powietrzu. Mieszkańcy stolicy, choć świadomi zagrożenia, zmagają się ze swoimi osobistymi troskami. Młoda Louise Belmont próbuje odnaleźć się po skandalu, podczas gdy pan Jules prowadzi swoją restaurację. Dsir Migault, niezwykle utalentowany oszust, poszukuje nowej drogi jako pracownik Ministerstwa Informacji. Tymczasem starszy kapral Landrade wykorzystuje swoją służbę jako okazję do biznesu, a żandarm Fernand widzi szansę spełnienia marzeń żony w nieustannym zawirowaniu sytuacji.

Gdy Francja ogarnia chaos, a Paryżanie uciekają przed niemieckimi wojskami, w tym bałaganie dają o sobie znać zarówno najgorsze, jak i najlepsze cechy ludzkie. Jednak nawet w takich czasach znajdują się jednostki, które potrafią przeciwstawić się moralnemu upadkowi i dążyć do celu.