Łowiectwo. Aspekt humanitarno-prawny

Współczesne łowiectwo stało się obszarem rosnących kontrowersji. W ostatnim czasie na rynku wydawniczym w Polsce pojawiło się kilka książek przedstawiających różnorodne perspektywy, jednak często przemawiających jednym, krytycznym głosem. "Farba znaczy krew" autorstwa Zenona Kruczyńskiego (Gdańsk 2008) oraz "Polowaneczko" Tomasza Matkowskiego (Warszawa 2009) to przykłady literatury faktu, które odsłaniają dramatyczne doświadczenia osób mających styczność z polowaniami. Powieść Olgi Tokarczuk "Prowadź swój pług przez kości umarłych" (Kraków 2009) poddaje refleksji relację ludzi z naturą, stawiając pytania o etyczne granice polowań. Z kolei w pracy socjologicznej "Sens polowania..." (Warszawa 2009) Dorota Rancew-Sikora poszukuje odpowiedzi, dlaczego mimo postępu cywilizacji, praktyki łowieckie nadal są kontynuowane.

Łowiectwo ma swoją ustaloną pozycję jako instytucja, z długą tradycją regulacji prawnych oraz dorobkiem teoretycznym. Prawnicy wciąż uznają je za ważny element ochrony przyrody, jednak naukowcy przede wszystkim koncentrują się na jego aspekcie organizacyjnym, pomijając często kwestie etyczne. W odpowiedzi na tę lukę, autorka tej książki postanowiła przyjrzeć się prawu humanitarnemu w konfrontacji z praktykami łowieckimi, aby zbadać, czy współczesne polowania można określić jako humanitarne.

Publikacja jest skierowana do studentów prawa i administracji, urzędników zajmujących się zarządzaniem środowiskiem oraz wszystkich zainteresowanych humanitarnym traktowaniem zwierząt.