Leon i Luiza

"Mój dziadek miał siedemnaście lat, kiedy spotkał Louise Janvier. Wyobrażam go sobie jako młodego człowieka, który pewnego wiosennego dnia 1918 roku, z przywiązaną do roweru walizką z wytrzymałej tektury, opuszcza dom rodzinny w Cherbourgu na zawsze" – tak zaczyna się opowieść o miłości, która trwała aż do 16 kwietnia 1986 roku, kiedy odbyło się nabożeństwo żałobne za Leona Le Galla w katedrze Notre-Dame. Tego dnia, nieoczekiwanie, pojawia się delikatna, starsza pani z siwymi włosami, która z determinacją przepycha się przez rodzinny tłum, aby podejść do otwartej trumny.

Alex Capus przedstawia z niezwykłą lekkością i intensywnością historię miłości trwającej w burzliwych czasach wojen. To opowieść o parze, której uczucie trwało mimo upływu czasu, konwenansów i przeciwności. Leon i Luiza żyli pełnym niespodzianek, czasem prześmiesznym, podwójnym życiem, które fascynuje i uczy, że prawdziwa miłość jest ponad wszystko.