Z dziennika berlińskiego

Thomas Strässle, we współpracy z Margit Unser, zredagował i przygotował do druku niezwykłe dzieło Maxa Frischa. Max Frisch (1911-1991) był jednym z kluczowych pisarzy w niemieckiej literaturze XX wieku. Po przeprowadzce do Berlina zaczął prowadzić codzienne notatki, które stanowią wyjątkowy element jego twórczości. Z powodu osobistego charakteru zapisów, Frisch życzył sobie, aby zostały one wydane dopiero dwadzieścia lat po jego śmierci.

Ten wybitny twórca literatury, ideowy spadkobierca Bertolta Brechta, zbudował przyjaźnie z takimi osobistościami jak Günter Grass i Uwe Johnson. Jako mistrz psychologicznej analizy i wnikliwy obserwator zmian politycznych, będąc mieszkańcem Berlina Zachodniego, uważnie przyglądał się wydarzeniom po drugiej stronie muru. Jego twórczość to także dogłębne studium międzyludzkich relacji oraz refleksje pisarza świadomego swojej rosnącej sławy. Autor znanych dzieł, takich jak "Homo faber" i "Stiller", Frisch ujawnia swoje różnorodne oblicza jako moralista, który jednocześnie był mężem młodszej kobiety i dojrzałym twórcą reflektującym nad przemijaniem.