Szklanka na pająki

W jednym z gdańskich szpitali rodzi się wyjątkowa dziewczynka – Aleksandra. Od chwili narodzin posiada niezwykłą zdolność dostrzegania rzeczy, które są niedostępne dla innych. Widzi nie tylko znaną nam rzeczywistość, ale również byty takie jak anioł Julek i diabeł S., a także zjawiska niewyraźnie odgraniczone od codziennego życia. Aleksandra doskonale wie, kim była w poprzednim wcieleniu i dlaczego się tu znalazła. Obserwując swoją rodzinę, często pozostającą nieobecna duchem, jej wrażliwość komplikuje relacje z bliskimi. Otoczenie nie rozumie jej, a dorastanie w Gdańsku, gdzie rozwija się nowa historia pełna wydarzeń jak Solidarność, strajki i internowania, sprawia, że jej życie pełne jest przeciwieństw.

W czasach, gdy Lech Wałęsa mieszka w tym samym bloku na Zaspie, a z okna widać masowe manifestacje, Aleksandra doświadcza trudów dorastania. Ojciec dziewczynki opowiada się po niewłaściwej stronie historycznych przemian, co dodaje grozy jej doświadczeniom. Mimo to, Aleksandra wyróżnia się talentem malarskim, lecz jej pierwsze prace są usuwane przez rodziców i wyśmiewane przez nauczycieli. Zawsze będąc na uboczu i nie do końca spełniając społeczne oczekiwania co do wyglądu czy zachowania, nawiązuje przyjaźnie z innymi wykluczonymi i uważanymi za "dziwnych".

Tworząc swoje własne światy, pełne kolorów, kształtów i głębi, Aleksandra pozwala nam spojrzeć na rzeczywistość z perspektywy bogatej w emocje i intuicję. Dotykamy dzięki niej aspektów życia, które są blisko nas, choć często niewidoczne – miłości, bliskości, wrażliwości i dobra. Wszystko to, co jest niezapisane w szkolnych podręcznikach, staje się dla niej codziennością.

Pierwsza miłość Aleksandry łączy się z gdańską bazyliką Kościoła Najświętszej Marii Panny, miejscem, gdzie zawsze szuka spokoju i odpowiedzi na trudne pytania. Niezależnie od burzliwych okresów dorastania, wszelkie jej drogi prowadzą właśnie do tego majestatycznego kościoła, a szczególnie w okolice obrazu „Sąd Ostateczny” Hansa Memlinga.

Barbara Piórkowska przybliża nam opowieść, której można przypisać cechy prorocze. Przedstawia studium kobiecości – od narodzin, poprzez dorastanie, zmaganie się z niezrozumieniem, pierwsze miłości, po pierwsze rozczarowania, odkrycie choroby, żałobę po stracie dziadka, samotność oraz niezwykły kobiecy dar – intuicję. Intuicję, która otwiera drzwi do zrozumienia rzeczy innych, niż mogłyby się wydawać na pierwszy rzut oka.