Rio Bar

W niewielkim barze nad morzem, w cieniu przeszłości, spotykają się trzy kobiety, dzieląc się swoimi przeżyciami. Ich historie, choć różnorodne, ściśle się splatają, tworząc wspólny obraz codziennych zmagań po wojnie. Jedna z kobiet skupia się na wydarzeniach związanych z konfliktami chorwackimi w 1995 roku, podczas gdy inne opowiadają o trudach życia w okresie po zakończeniu działań wojennych. Nie jest to opowieść o starciach ideologicznych czy narodowych napięciach – tutaj wojna jawi się jako element, który niszczy komfort codzienności, a z trudem zdobyty pokój nie przywraca spokoju.

Bohaterki opowiadają o swoim poczuciu osaczenia, zdrady i iluzji, które rozwiały się w obliczu brutalnej rzeczywistości. Są rozgoryczone i cierpiące, a Ivana Sajko daje im możliwość wykrzyczenia swojego bólu i frustracji. Książkę uzupełniają przypisy, wprowadzające autentyczne cytaty z artykułów prasowych, dokumentów urzędowych i akt oskarżenia. Dzięki temu język fikcji przeplata się z realiami, potęgując jej oskarżycielski ton.

Ivana Sajko opisuje swoje dzieło jako przestrzeń gniewu i walki z narzucanymi schematami i ograniczeniami, zarówno w treści, jak i formie pisania.