Przy obieraniu cebuli

Rok 1939 oznaczał dla młodego chłopca z Gdańska koniec jego dzieciństwa, gdy wybuchła druga wojna światowa. Obrona Poczty Polskiej oraz starcia o Westerplatte stały się dramatycznymi punktami zwrotnymi w jego życiu. Książka kończy się dwadzieścia lat później, w 1959 roku, kiedy to "Blaszany bębenek" pojawił się podczas targów książki we Frankfurcie, co zapoczątkowało wielką literacką karierę autora. W tym okresie życia, pełnym burzliwych wydarzeń i trudnych doświadczeń, autor stawia czoła swojej młodości, pełnej błędów i zaniedbań, które z perspektywy lat ocenia surowo. "Przy obieraniu cebuli" koncentruje się na bolesnej konfrontacji z przeszłością, miłości do matki, kobiet, do rodzinnego Gdańska i na walce o przetrwanie - na froncie, w obozie, w kopalni i wśród powojennych zniszczeń. Znaczącym motywem jest też przemożna pasja tworzenia, obejmująca rysunek, rzeźbę i pisarstwo.

Publikacja książki wzbudziła szerokie zainteresowanie na całym świecie jeszcze przed jej oficjalnym wydaniem, kiedy autor zdradził ukrytą przez 60 lat tajemnicę. Na kartach książki odsłania, że pod koniec wojny, gdy miał zaledwie 17 lat, służył z poboru jako czołgista w Waffen-SS. Dla jego wielbicieli było to bolesne zaskoczenie, a dla krytyków okazja do ataków. Jednakże ten wojenny epizod jest jedynie mało znaczącą skazą na imponującej biografii wielkiego niemieckiego pisarza, dumnego gdańszczanina, który był przyjacielem Polaków i długoletnim orędownikiem niemiecko-polskiego pojednania.