Planeta Kaukaz

Abchazi, mieszkający w zachodniej części Kaukazu, to ludzie gór i morza, podczas gdy tysiąc kilometrów na wschód od nich znajdują się Kałmucy, naród związany ze sztuką żeglugi i pasterstwa. Region Kałmucji, leżący wśród rozległych stepów, otwiera się ku Azji i jest pomostem łączącym koczowniczy Turkiestan ze światem Kaukazu. Pomiędzy tymi skrajnymi punktami — Abchazją i Kałmucją — rozpościera się żywy, różnorodny krajobraz Kaukazu.

Wojtek Górecki, zafascynowany tą nieco egzotyczną, ale przecież niezbyt odległą od Polski krainą, stworzył wyjątkową książkę. Jego dzieło otwiera przed czytelnikami nieznany świat narodów takich jak Czeczeni, Inguszowie, Osetyńcy i Abchazi, które dzięki jego opowieści stają się bliższe i bardziej zrozumiałe. To ważne osiągnięcie autora, który swoimi opisami przyczynia się do zniwelowania dystansu kulturowego i wzajemnego lepszego poznania.

Górecki, jako niestrudzony reporter, pokonał liczne wyzwania, docierając do najbardziej nieosiągalnych miejsc, gdzie spotkał ludzi niezwykłych swoją prostotą i otwartością. Dzięki jego żywemu i rzetelnemu pióru każda z lokalnych społeczności zaczyna tętnić życiem, tworząc wielowymiarowy obraz Kaukazu Północnego, który przypomina barwny kosmos różnorodności. Praca Góreckiego, jego pasja i niezłomność przyniosły owoce w postaci jednej z najbardziej wartościowych książek pisanych przez współczesnych polskich reporterów, jak zauważył Ryszard Kapuściński.

Do tej niezwykłej panoramy dołączają postacie, takie jak Kirsan Ilumżynow, kałmucki prezydent komunikujący się z kosmitami, czy fascynujący dziwak Lew Wozniak z Machaczkały. Wśród nich jest też tajemniczy Bajramow z Kuby i archeolog Łowpacze z Majkopu. Wszystkie te postacie zamieszkują małą, lecz niezwykle interesującą planetę Kaukazu, której powierzchnia jest porównywana do Szwecji, co podkreśla różnorodność i bogactwo tego regionu, jak zauważył Jacek Hugo-Bader.