Mężczyźni bez kobiet

Mężczyźni bez kobiet to książka Harukiego Murakamiego, na którą składa się siedem opowiadań. <br> <br> "Prowadź mój samochód" Kafuku, weteran i owdowiały aktor, zatrudnia dwudziestoczteroletnią kierowczynię Misaki Watari, która ma być jego szoferem w Tokio, ponieważ odebrano mu prawo jazdy z powodu jaskry. Podczas podróży Kafuku od czasu do czasu opowiada jej o swoim życiu jako aktor i pozamałżeńskich romansach swojej zmarłej żony.<br> Jedna z opowieści dotyczy tego, jak zaprzyjaźnił się z jej ostatnim kochankiem, Takatsukim, z zamiarem zaszkodzenia mu. Jednak w trakcie ich sześciomiesięcznej znajomości, którą spędzili głównie na piciu na umór w lokalnych barach, nie udało mu się znaleźć żadnych obciążających informacji, a zamiast tego współczuł Takatsukiemu jego spostrzeżeń.<br> <br> "Wczoraj" - Tanimura wspomina czasy, gdy jako dwudziestolatek pracował w restauracji ze swoim przyjacielem Kitaru. Mężczyzna ma kilka dziwactw, które sprawiają, że jego dziewczyna Erika czuje się niepewnie w ich związku: mówi w dialekcie Kansai, mimo że całe życie mieszkał w Tokio, nie chce się uczyć, mimo że ma aspiracje uniwersyteckie, i wydaje się być aseksualny w jej towarzystwie.<br> Pewnego dnia Kitaru proponuje Tanimurze, żeby poszedł na "randkę" z Eriką, na co Tanimura niechętnie się zgadza. Podczas randki oboje rozmawiają o swoim życiu osobistym.<br> Dziewczyna Tanimury nie mogła się z nim związać, a Erika przyznaje, że spotyka się z innym mężczyzną z powodu apatii Kitaru. Mimo swojej "niewierności" przyznaje, że Kitaru zajmuje szczególne miejsce w jej sercu i ma żywe sny o tym, że są parą.<br> Podczas następnej zmiany Tanimura opowiada Kitaru o swoich przeżyciach z nią, pomijając jednak pewne szczegóły. Tydzień później Kitaru odchodzi z pracy, a Tanimura traci kontakt zarówno z Kitaru, jak i z Eriką.<br> <br> "An Independent Organ" - Tanimura opowiada o okresie w swoim życiu, kiedy regularnie grał w squasha z doktorem Tokai, pięćdziesięciodwuletnim chirurgiem kosmetycznym i kawalerem, który nie żył długo i nie zakochał się w żadnej kobiecie. Umawia się z żonatymi lub zaangażowanymi kobietami, ponieważ nie chce wchodzić z nikim w poważny związek.<br> Jednak od osiemnastu miesięcy czuje coś do 36-letniej zamężnej matki i prosi Tanimurę o radę.<br> Podczas rozmowy Tokai wspomina, że zmaga się z pytaniem: "Kim ja w ogóle jestem?" i opowiada historię żydowskiego lekarza, który w Auschwitz stracił wszystko oprócz życia, oraz o tym, że to mógł być on. Tokai zauważa również, że po raz pierwszy w życiu odczuwa wściekłość.<br> <br> "Scheherazade", pielęgniarka, na której polegał Habara. Mimo że kobieta jest mężatką i ma dzieci, odwiedza jest regularnie z Habarą, by uprawiać z nim seks. Po każdej sesji opowiada mu historię. Zauważa też, że w poprzednim życiu była minogiem i czasami potrafi przywołać wspomnienia z pobytu w morzu.<br> W ciągu kilku spotkań Scheherazade opowiada o tym, jak była szaleńczo zakochana w chłopaku z liceum, do tego stopnia, że w godzinach szkolnych kilkakrotnie dyskretnie włamała się do jego domu za pomocą ukrytego klucza pod wycieraczką. Po kilku miesięcach zaczyna zapominać o chłopcu, ale podczas nauki w szkole pielęgniarskiej ponownie go zobaczyła za pośrednictwem jego matki. <br> <br> "Kino" Kino, z pomocą swojej emerytowanej ciotki, postanawia otworzyć bar po tym, jak odkrywa, że żona go zdradza. Na początku nie pojawia się nikt oprócz kota, któremu pozwala zostać na czas nieokreślony. Tydzień później do baru zaczyna przychodzić tajemniczy mężczyzna, Kamita, który uważa, że bar jest kojącym miejscem do czytania.<br> Jakiś czas później dwóch klientów wywołuje awanturę i Kino prosi ich, by wyszli. Reagują groźbą, ale Kamita nalega, a oni przekierowują swoją wrogość na niego. Trzej klienci wychodzą na zewnątrz, a wkrótce potem Kamita wraca i mówi, że ci mężczyźni nie będą już więcej niepokoić Kina.<br> Tydzień później Kino zauważa pewną kobietę, która często odwiedza bar, ale przy tej okazji jej męski towarzysz jest nieobecny; zainteresowała go ze względu na ich wspólne zamiłowanie do jazzu. Po tym, jak wszyscy inni wyszli, kobieta odsłania przed nim swoje ciało; ma wiele blizn, które powstały w wyniku przypalenia papierosem. Później przez całą noc uprawiają seks w sypialni Kina na piętrze.<br> <br> "Zakochany Samsa" Gregor Samsa budzi się w sypialni dwupiętrowego domu, pewny tego, kim jest, ale niepewny otoczenia. Jest głodny, więc powoli schodzi na dół do kuchni, przyzwyczajając się do poruszania ciałem. Jedzenie jest już przygotowane na stole, więc zjada wszystko. Zauważa, że jest nagi, więc przeszukuje dom, aż znajduje szlafrok.<br> Kiedy dzwoni dzwonek do drzwi, otwiera je i znajduje młodą, garbatą ślusarkę, która mówi, że przyszła naprawić zamek w domu. Niezdecydowany Samsa mówi jej, że trzeba naprawić zamek w jednym z pokoi na piętrze.<br> W trakcie rozmowy Samsa zauważa, że nie jest w stanie zrozumieć niektórych z używanych przez nią słów. Kiedy mówi mu, że musi zanieść zamek do rodziny ślusarzy w celu wykonania dalszych prac, Samsa pyta ją, dlaczego tak często obraca ramię. Przed wyjściem pyta ją, czy mogłaby wrócić, żeby mogli porozmawiać, bo nadal nie wie, co dzieje się na świecie. Ona odpowiada, że być może będą mogli to zrobić, kiedy zwróci zamek, po czym wraca do rodziny przez okupowaną przez wojsko Pragę.<br> <br> "Mężczyźni bez kobiet" - bezimienny narrator otrzymuje w środku nocy telefon z informacją, że jego była kochanka, którą nazywa M, popełniła samobójstwo. Na wieść o tym jest niezmiernie udręczony. Opowiada, jak wyobraża sobie spotkanie z M, kiedy mieli po czternaście lat i byli w gimnazjum. W klasie prosi ją o gumkę do mazania, a ona łamie swoją na pół i daje mu kawałek; to spotkanie rozgrzewa jego serce. Ona następnie łamie mu serce, uciekając z marynarzami, którzy obiecują pokazać jej świat. On ją goni, ale nigdy nie udaje mu się jej dogonić.<br> W rzeczywistości znał ją tylko przez około dwa lata swojego dorosłego życia i widywali się tylko kilka razy w miesiącu. Zauważa, że z powodu jej śmierci uważa się teraz za drugiego, po jej mężu, najlżejszego człowieka na świecie.

Mężczyźni bez kobiet to książka Harukiego Murakamiego, na którą składa się siedem opowiadań. <br> <br> "Prowadź mój samochód" Kafuku, weteran i owdowiały aktor, zatrudnia dwudziestoczteroletnią kierowczynię Misaki Watari, która ma być jego szoferem w Tokio, ponieważ odebrano mu prawo jazdy z powodu jaskry. Podczas podróży Kafuku od czasu do czasu opowiada jej o swoim życiu jako aktor i pozamałżeńskich romansach swojej zmarłej żony.<br> Jedna z opowieści dotyczy tego, jak zaprzyjaźnił się z jej ostatnim kochankiem, Takatsukim, z zamiarem zaszkodzenia mu. Jednak w trakcie ich sześciomiesięcznej znajomości, którą spędzili głównie na piciu na umór w lokalnych barach, nie udało mu się znaleźć żadnych obciążających informacji, a zamiast tego współczuł Takatsukiemu jego spostrzeżeń.<br> <br> "Wczoraj" - Tanimura wspomina czasy, gdy jako dwudziestolatek pracował w restauracji ze swoim przyjacielem Kitaru. Mężczyzna ma kilka dziwactw, które sprawiają, że jego dziewczyna Erika czuje się niepewnie w ich związku: mówi w dialekcie Kansai, mimo że całe życie mieszkał w Tokio, nie chce się uczyć, mimo że ma aspiracje uniwersyteckie, i wydaje się być aseksualny w jej towarzystwie.<br> Pewnego dnia Kitaru proponuje Tanimurze, żeby poszedł na "randkę" z Eriką, na co Tanimura niechętnie się zgadza. Podczas randki oboje rozmawiają o swoim życiu osobistym.<br> Dziewczyna Tanimury nie mogła się z nim związać, a Erika przyznaje, że spotyka się z innym mężczyzną z powodu apatii Kitaru. Mimo swojej "niewierności" przyznaje, że Kitaru zajmuje szczególne miejsce w jej sercu i ma żywe sny o tym, że są parą.<br> Podczas następnej zmiany Tanimura opowiada Kitaru o swoich przeżyciach z nią, pomijając jednak pewne szczegóły. Tydzień później Kitaru odchodzi z pracy, a Tanimura traci kontakt zarówno z Kitaru, jak i z Eriką.<br> <br> "An Independent Organ" - Tanimura opowiada o okresie w swoim życiu, kiedy regularnie grał w squasha z doktorem Tokai, pięćdziesięciodwuletnim chirurgiem kosmetycznym i kawalerem, który nie żył długo i nie zakochał się w żadnej kobiecie. Umawia się z żonatymi lub zaangażowanymi kobietami, ponieważ nie chce wchodzić z nikim w poważny związek.<br> Jednak od osiemnastu miesięcy czuje coś do 36-letniej zamężnej matki i prosi Tanimurę o radę.<br> Podczas rozmowy Tokai wspomina, że zmaga się z pytaniem: "Kim ja w ogóle jestem?" i opowiada historię żydowskiego lekarza, który w Auschwitz stracił wszystko oprócz życia, oraz o tym, że to mógł być on. Tokai zauważa również, że po raz pierwszy w życiu odczuwa wściekłość.<br> <br> "Scheherazade", pielęgniarka, na której polegał Habara. Mimo że kobieta jest mężatką i ma dzieci, odwiedza jest regularnie z Habarą, by uprawiać z nim seks. Po każdej sesji opowiada mu historię. Zauważa też, że w poprzednim życiu była minogiem i czasami potrafi przywołać wspomnienia z pobytu w morzu.<br> W ciągu kilku spotkań Scheherazade opowiada o tym, jak była szaleńczo zakochana w chłopaku z liceum, do tego stopnia, że w godzinach szkolnych kilkakrotnie dyskretnie włamała się do jego domu za pomocą ukrytego klucza pod wycieraczką. Po kilku miesięcach zaczyna zapominać o chłopcu, ale podczas nauki w szkole pielęgniarskiej ponownie go zobaczyła za pośrednictwem jego matki. <br> <br> "Kino" Kino, z pomocą swojej emerytowanej ciotki, postanawia otworzyć bar po tym, jak odkrywa, że żona go zdradza. Na początku nie pojawia się nikt oprócz kota, któremu pozwala zostać na czas nieokreślony. Tydzień później do baru zaczyna przychodzić tajemniczy mężczyzna, Kamita, który uważa, że bar jest kojącym miejscem do czytania.<br> Jakiś czas później dwóch klientów wywołuje awanturę i Kino prosi ich, by wyszli. Reagują groźbą, ale Kamita nalega, a oni przekierowują swoją wrogość na niego. Trzej klienci wychodzą na zewnątrz, a wkrótce potem Kamita wraca i mówi, że ci mężczyźni nie będą już więcej niepokoić Kina.<br> Tydzień później Kino zauważa pewną kobietę, która często odwiedza bar, ale przy tej okazji jej męski towarzysz jest nieobecny; zainteresowała go ze względu na ich wspólne zamiłowanie do jazzu. Po tym, jak wszyscy inni wyszli, kobieta odsłania przed nim swoje ciało; ma wiele blizn, które powstały w wyniku przypalenia papierosem. Później przez całą noc uprawiają seks w sypialni Kina na piętrze.<br> <br> "Zakochany Samsa" Gregor Samsa budzi się w sypialni dwupiętrowego domu, pewny tego, kim jest, ale niepewny otoczenia. Jest głodny, więc powoli schodzi na dół do kuchni, przyzwyczajając się do poruszania ciałem. Jedzenie jest już przygotowane na stole, więc zjada wszystko. Zauważa, że jest nagi, więc przeszukuje dom, aż znajduje szlafrok.<br> Kiedy dzwoni dzwonek do drzwi, otwiera je i znajduje młodą, garbatą ślusarkę, która mówi, że przyszła naprawić zamek w domu. Niezdecydowany Samsa mówi jej, że trzeba naprawić zamek w jednym z pokoi na piętrze.<br> W trakcie rozmowy Samsa zauważa, że nie jest w stanie zrozumieć niektórych z używanych przez nią słów. Kiedy mówi mu, że musi zanieść zamek do rodziny ślusarzy w celu wykonania dalszych prac, Samsa pyta ją, dlaczego tak często obraca ramię. Przed wyjściem pyta ją, czy mogłaby wrócić, żeby mogli porozmawiać, bo nadal nie wie, co dzieje się na świecie. Ona odpowiada, że być może będą mogli to zrobić, kiedy zwróci zamek, po czym wraca do rodziny przez okupowaną przez wojsko Pragę.<br> <br> "Mężczyźni bez kobiet" - bezimienny narrator otrzymuje w środku nocy telefon z informacją, że jego była kochanka, którą nazywa M, popełniła samobójstwo. Na wieść o tym jest niezmiernie udręczony. Opowiada, jak wyobraża sobie spotkanie z M, kiedy mieli po czternaście lat i byli w gimnazjum. W klasie prosi ją o gumkę do mazania, a ona łamie swoją na pół i daje mu kawałek; to spotkanie rozgrzewa jego serce. Ona następnie łamie mu serce, uciekając z marynarzami, którzy obiecują pokazać jej świat. On ją goni, ale nigdy nie udaje mu się jej dogonić.<br> W rzeczywistości znał ją tylko przez około dwa lata swojego dorosłego życia i widywali się tylko kilka razy w miesiącu. Zauważa, że z powodu jej śmierci uważa się teraz za drugiego, po jej mężu, najlżejszego człowieka na świecie.

Krótka, enigmatyczna opowieść mistrza surrealizmu. Jeśli jesteś fanem twórczości Murakamiego, powinieneś rzucić na nią okiem; wystarczy ci na poranne cappuccino.<br> <br> Kiedy zagłębiasz się w książkę Murakamiego, nigdy nie jesteś do końca pewien, co w niej znajdziesz - czy będzie surrealistyczna i zaginająca umysł powieść, czy mrocznie realistyczna, jak „Norwegian Wood”? Cóż, ten zbiór opowiadań ma z pewnością więcej wspólnego z tym drugim, choć nie do końca.<br> <br> „Mężczyźni bez kobiet” tytuł zdradza łączący je temat, ale to zbytnie uproszczenie. W tym opowiadaniu jest przedstawiona tęsknota i samotność, ale także pragnienie zrozumienia, odkrycia. Treści są często głęboko melancholijne i opowiedziane - w typowym dla Murakamiego stylu - w sposób rzeczowy, nieco bez emocji, ale mimo to są całkowicie urzekające. Jak można się spodziewać, są one pięknie napisane, zawierają wersy, które zatrzymały mnie w miejscu i pozwoliły zastanowić się nad czystą prawdą tych stwierdzeń.<br> <br> Pewien aktor stracił żonę po 20 latach. Zmarła po krótkiej chorobie, a gdy jest wożony do i z teatru, w którym występuje, zostaje przepytany przez swoją panią kierowcę. Okazuje się, że wiedział on, iż jego żona miała romanse i w pewnym momencie podjął dziwny krok - zaprzyjaźnił się z kolegą aktorem tylko dlatego, że podejrzewał, iż ten miał schadzki z jego zmarłą żoną. Czy jego motywem była zwykła ciekawość, ponieważ starał się zrozumieć motywację żony do szukania towarzystwa innych mężczyzn? A może chciał się w jakiś sposób zemścić? Młody człowiek rozmawia ze swoim przyjacielem o swojej dziewczynie. Poznali się, gdy byli trochę młodsi, i są razem od jakiegoś czasu, ale nie mają relacji seksualnej. Młody człowiek próbuje namówić kolegę, aby zaprosił jego dziewczynę na randkę. Co go do tego skłania i jak spodziewa się, że to wpłynie na jego związek z dziewczyną?<br> <br> W obu tych opowiadaniach uderzyła mnie pozorna dziwność działań podejmowanych przez głównego bohatera, ale w miarę rozwoju narracji działania te wydawały się nabierać sensu. Murakami regularnie przedstawia ludzi, którzy nie tylko żyją w zupełnie innej kulturze, ale także wydają się nieco oderwani od rzeczywistości. Jest to niepokojące... ale i stymulujące. Czasami jestem w stanie pogodzić się z tym, kim są i dlaczego robią to, co robią, ale nie zawsze.<br> <br> Chirurg kosmetyczny wydaje się mieć wszystko, czego mógłby pragnąć samotny mężczyzna: pieniądze, dobrą karierę i mnóstwo chętnych kobiet do towarzystwa. Uważa, by nie postawić się w sytuacji, w której zbytnio zaangażuje się emocjonalnie w relacje z tymi kobietami, w rzeczywistości jego ulubioną drogą jest nawiązywanie kontaktów z kobietami, które są już w stałym związku. Cieszy się ich towarzystwem, rozkoszuje rozmowami i oczywiście seksem. Ale potem to się dzieje - zakochuje się. Tego z pewnością nie było w planach i to wywraca całe jego życie do góry nogami. W utworze tytułowym mężczyzna otrzymuje telefon z informacją, że jego była dziewczyna popełniła samobójstwo. Nie jest pewien, dlaczego otrzymał telefon, ponieważ od dawna nie utrzymywał z nią kontaktu. Zdaje sobie jednak sprawę, że to już trzecia jego była dziewczyna, która popełniła samobójstwo. Jest też opowieść o młodym człowieku przebywającym w więzieniu, którego odwiedza gosposia świadcząca usługi seksualne, rozmawiająca z nim o reinkarnacji (w poprzednim życiu była węgorzem) i chłopcu, którego potajemnie prześladowała.<br> <br> Te historie mówiły mi o introspekcji i uzależnieniu oraz o tęsknocie za utraconymi związkami. Nie sądzę, abym odkryła prawdziwe przesłanie każdej z tych opowieści, ale historia chirurga jest szczególnie przejmująca i fascynująca swoją nieoczekiwaną wymową.<br> <br> Kino, opowiadające o mężczyźnie, który po rozstaniu z żoną otwiera mały bar, jest jedyną historią, którą już wcześniej czytałam. Bardzo mi się wtedy podobało i uważam, że jest to jedna z najmocniejszych propozycji w tej książce.<br> <br> Ostatnie opowiadanie jest najbardziej surrealistyczne - stanowi odwrócenie Metamorfozy Kafki, w której Gregor Samsa budzi się i stwierdza, że z owada przeistoczył się w człowieka. Gregor Samsa, chodząc po mieszkaniu i próbując przyzwyczaić się do nowego, dziwnego ciała, zostaje odwiedzony przez garbatą kobietę, która zaczyna go pociągać.<br> <br> To moje pierwsze wejście w świat zbiorów opowiadań tego autora, które sprawiło mi ogromną satysfakcję. Jak zwykle w przypadku tego rodzaju kompendiów, niektóre utwory przyciągnęły mnie bardziej niż inne, ale podobało mi się to, że każdy z nich był odrębny i różnił się od poprzedniego. Murakami ma niezwykle płodny umysł i niezwykłą umiejętność umieszczania słów na kartce w sposób, który ekscytuje, dezorientuje i niepokoi. Zamierzam poszukać więcej takich książek.

Krótka, enigmatyczna opowieść mistrza surrealizmu. Jeśli jesteś fanem twórczości Murakamiego, powinieneś rzucić na nią okiem; wystarczy ci na poranne cappuccino.<br> <br> Kiedy zagłębiasz się w książkę Murakamiego, nigdy nie jesteś do końca pewien, co w niej znajdziesz - czy będzie surrealistyczna i zaginająca umysł powieść, czy mrocznie realistyczna, jak „Norwegian Wood”? Cóż, ten zbiór opowiadań ma z pewnością więcej wspólnego z tym drugim, choć nie do końca.<br> <br> „Mężczyźni bez kobiet” tytuł zdradza łączący je temat, ale to zbytnie uproszczenie. W tym opowiadaniu jest przedstawiona tęsknota i samotność, ale także pragnienie zrozumienia, odkrycia. Treści są często głęboko melancholijne i opowiedziane - w typowym dla Murakamiego stylu - w sposób rzeczowy, nieco bez emocji, ale mimo to są całkowicie urzekające. Jak można się spodziewać, są one pięknie napisane, zawierają wersy, które zatrzymały mnie w miejscu i pozwoliły zastanowić się nad czystą prawdą tych stwierdzeń.<br> <br> Pewien aktor stracił żonę po 20 latach. Zmarła po krótkiej chorobie, a gdy jest wożony do i z teatru, w którym występuje, zostaje przepytany przez swoją panią kierowcę. Okazuje się, że wiedział on, iż jego żona miała romanse i w pewnym momencie podjął dziwny krok - zaprzyjaźnił się z kolegą aktorem tylko dlatego, że podejrzewał, iż ten miał schadzki z jego zmarłą żoną. Czy jego motywem była zwykła ciekawość, ponieważ starał się zrozumieć motywację żony do szukania towarzystwa innych mężczyzn? A może chciał się w jakiś sposób zemścić? Młody człowiek rozmawia ze swoim przyjacielem o swojej dziewczynie. Poznali się, gdy byli trochę młodsi, i są razem od jakiegoś czasu, ale nie mają relacji seksualnej. Młody człowiek próbuje namówić kolegę, aby zaprosił jego dziewczynę na randkę. Co go do tego skłania i jak spodziewa się, że to wpłynie na jego związek z dziewczyną?<br> <br> W obu tych opowiadaniach uderzyła mnie pozorna dziwność działań podejmowanych przez głównego bohatera, ale w miarę rozwoju narracji działania te wydawały się nabierać sensu. Murakami regularnie przedstawia ludzi, którzy nie tylko żyją w zupełnie innej kulturze, ale także wydają się nieco oderwani od rzeczywistości. Jest to niepokojące... ale i stymulujące. Czasami jestem w stanie pogodzić się z tym, kim są i dlaczego robią to, co robią, ale nie zawsze.<br> <br> Chirurg kosmetyczny wydaje się mieć wszystko, czego mógłby pragnąć samotny mężczyzna: pieniądze, dobrą karierę i mnóstwo chętnych kobiet do towarzystwa. Uważa, by nie postawić się w sytuacji, w której zbytnio zaangażuje się emocjonalnie w relacje z tymi kobietami, w rzeczywistości jego ulubioną drogą jest nawiązywanie kontaktów z kobietami, które są już w stałym związku. Cieszy się ich towarzystwem, rozkoszuje rozmowami i oczywiście seksem. Ale potem to się dzieje - zakochuje się. Tego z pewnością nie było w planach i to wywraca całe jego życie do góry nogami. W utworze tytułowym mężczyzna otrzymuje telefon z informacją, że jego była dziewczyna popełniła samobójstwo. Nie jest pewien, dlaczego otrzymał telefon, ponieważ od dawna nie utrzymywał z nią kontaktu. Zdaje sobie jednak sprawę, że to już trzecia jego była dziewczyna, która popełniła samobójstwo. Jest też opowieść o młodym człowieku przebywającym w więzieniu, którego odwiedza gosposia świadcząca usługi seksualne, rozmawiająca z nim o reinkarnacji (w poprzednim życiu była węgorzem) i chłopcu, którego potajemnie prześladowała.<br> <br> Te historie mówiły mi o introspekcji i uzależnieniu oraz o tęsknocie za utraconymi związkami. Nie sądzę, abym odkryła prawdziwe przesłanie każdej z tych opowieści, ale historia chirurga jest szczególnie przejmująca i fascynująca swoją nieoczekiwaną wymową.<br> <br> Kino, opowiadające o mężczyźnie, który po rozstaniu z żoną otwiera mały bar, jest jedyną historią, którą już wcześniej czytałam. Bardzo mi się wtedy podobało i uważam, że jest to jedna z najmocniejszych propozycji w tej książce.<br> <br> Ostatnie opowiadanie jest najbardziej surrealistyczne - stanowi odwrócenie Metamorfozy Kafki, w której Gregor Samsa budzi się i stwierdza, że z owada przeistoczył się w człowieka. Gregor Samsa, chodząc po mieszkaniu i próbując przyzwyczaić się do nowego, dziwnego ciała, zostaje odwiedzony przez garbatą kobietę, która zaczyna go pociągać.<br> <br> To moje pierwsze wejście w świat zbiorów opowiadań tego autora, które sprawiło mi ogromną satysfakcję. Jak zwykle w przypadku tego rodzaju kompendiów, niektóre utwory przyciągnęły mnie bardziej niż inne, ale podobało mi się to, że każdy z nich był odrębny i różnił się od poprzedniego. Murakami ma niezwykle płodny umysł i niezwykłą umiejętność umieszczania słów na kartce w sposób, który ekscytuje, dezorientuje i niepokoi. Zamierzam poszukać więcej takich książek.