Lwów. Kres iluzji. Opowieść o pogromie listopadowym 1918

Wydarzenia, które rozegrały się we Lwowie w dniach 22 i 23 listopada 1918 roku, stanowią tema centralne książki „Lwów kres iluzji. Opowieść o pogromie listopadowym 1918”. Jest to pierwsze wnikliwe studium tego dramatycznego epizodu, który często jest pomijany lub niewłaściwie przedstawiany w polskich źródłach historycznych. Często redukuje się go do fali rabunków przypisywanych głównie ukraińskim i żydowskim bandytom oraz dezerterom z armii austriackiej, działającym w chaosie wojennym. Istnieją również narracje obwiniające Żydów o atak na polskich żołnierzy, co wymusiło obronne działania z ich strony. Jednakże dokładniejsze badania wykazują, że kluczową rolę w inicjacji i wykonaniu pogromu odegrali obrońcy Lwowa oraz żołnierze odsieczy z Krakowa i Przemyśla. To oni zapoczątkowali akty przemocy, włącznie z rabunkami, gwałtami i morderstwami w żydowskiej dzielnicy miasta, gdzie mieszkało około 70 000 Żydów, zaraz na początku 22 listopada 1918 roku. Szybko dołączyła do nich miejscowa ludność polska, w tym osoby z najwyższych warstw społecznych.