Homo sanctus. Wzorce Świętych w Europie Łacińskiej w Średniowieczu

Książka bada wzorce świętości, które rozwinęły się w chrześcijaństwie łacińskim w średniowieczu, przedstawiając szereg postaci w różnych kategoriach świętych, takich jak męczennicy, pustelnicy, biskupi, zakonnicy oraz monarchowie. Autor przybliża nam tych bohaterów, którzy pochodzili z różnych warstw społecznych, od mieszczaństwa po arystokrację i rodziny królewskie, reprezentując różnorodne regiony średniowiecznej Europy, takie jak Włochy, Hiszpania, Francja, Niemcy, Anglia, Szkocja, Czechy, Węgry i Polska.

Czytelnik zetknie się z fascynującymi, choć niekiedy mrożącymi krew w żyłach, opowieściami o nieustraszonych męczennikach, takich jak święta Perpetua i święty Wawrzyniec, doskonałym pustelniku Pawle tebańskim, wielkim biskupie Marcinie z Tours, wybitnym opacie Benedykcie z Nursji oraz pobożnym królu Stefanie Węgierskim. Poznamy także postacie ważne w polskiej historii, jak święci Wojciech i Stanisław, oraz wielu innych.

Święci z hagiograficznych opowieści byli idolami dla wiernych dążących do zbawienia. Postrzegano ich jako ideały, a nawet legendarnych bohaterów, którzy żyli życiem doskonałym, pełnym cudów i zasługującym na szacunek oraz wieczną nagrodę. Wierni modlili się do nich, szukając opieki i wstawiennictwa, a ich niezwykłe żywoty były opowiadane z fascynacją. Dla władców i biskupów święci stanowili również narzędzie polityczne, a każdy ważny ośrodek religijny i polityczny pragnął mieć własnego świętego jako patrona, przyciągającego tłumy pielgrzymów i generującego dochody.

Autor ukazuje, jak w miarę postępu cywilizacyjnego zmieniały się koncepcje świętości, typy pobożności i idealne biografie. Przywołuje on teksty hagiograficzne, które odzwierciedlają nie tylko programy ewangelizacyjne duchowieństwa i plany polityczne władców, ale także oczekiwania wiernych, dając wgląd w barwny świat epoki średniowiecza.