Gra Geralda

Jestem osobą, której Stephen King niejako ukształtował świat. Jego fikcyjne opowieści wywarły wpływ na moją wyobraźnię. Nadal nie mogę patrzeć na psy z opadniętymi oczami i nie pomyśleć Cujo, ani przechodzić przez mosty, nie słysząc w głowie "Highway to Hell". Dla mnie King to ikona literatury. Jedna z największych postaci ostatnich kilku dziesięcioleci, lecz kiedy jakiś autor, czy to pisarz, piosenkarz, malarz, po tym jak osiągnie sukces, zaczyna się doszukiwać dziury w całym. Kolejne dzieła okazują się być skokiem na kasę albo pozbawione są logiki itd. Nie potrafimy docenić zachodzących zmian i skłonności do pewnych eksperymentów. Chciałam to podkreślić na początku, bo tak samo jest z Kingiem.

"Gra Geralda" to była dla mnie prawdziwa jazda. Kiedy odkryłam skupszop.pl i zachęcona cenami spojrzałam, jakie są dostępne książki Kinga, dostrzegłam "Grę Geralda". Nie mogłam nie kupić. Nie posiadałam fizycznej wersji tej książki w swojej biblioteczce. Pierwszy raz czytałam po wypożyczeniu z biblioteki.

Linia fabularna tej książki jest niesamowita i absolutnie działa na wyobraźnię, myślę, że szczególnie kobiet. Naprawdę ciężko jest wymyślić, co może zrobić osoba, będąca przykuta do łóżka w jakiejś pipidówie. Za pierwszym razem byłam przerażona tą wizją, ale moje drugie przeczytanie dostarczyło mi niemal tej samej dawki grozy. "Gra Geralda" zaczyna się powoli i niewinnie, ale zwiększa presję z każdym zadaniem, z który mierzy się bohaterka. Kapitalnie budowane napięcie. Naprawdę podobał mi się nadprzyrodzony aspekt tej historii. King wkomponował go w scenerię w naprawdę przerażający sposób, do tego stopnia, że kwestionowałam wszystkie swoje założenia. Doceniłam również ukłony w stronę innych jego dzieł, szczególnie poprzez wykorzystanie zaćmienia do połączenia powieści w jego uniwersum.

Musicie być świadomi, że część książki jest trochę niekomfortowa do czytania. Porusza ona temat wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie, ale King zrobił to w bardzo specyficzny sposób. Od samego początku czytelnik ma pojęcie o tym, co stało się z głównym bohaterem. Tak naprawdę nie ma tu żadnej tajemnicy ani suspensu. Jednak sposób, w jaki King doprowadza do tego, jak również opisuje następstwa, był naprawdę wstrząsający, za pierwszym i drugim razem mojej lektury. Byłam pod wrażeniem tego, jak wyrzeźbił emocje bohaterów po tym zdarzeniu. Rozumiem też, że musiał to wykorzystać, by poprowadzić głębsze wątki fabuły. Jednak nadal sprawiało to, że czułam się niekomfortowo. Byłam szczerze zaskoczona, jak krwawa i obrzydliwa stałą się historia kilku ostatnich rozdziałów. King naprawdę nie zawahał się przed ukazaniem zdeprawowania.

Przerażenie gwarantowane. Książka nie dla wszystkich. Rzekłabym nawet, że to książka, po której możesz czuć się emocjonalnie wykończony/a.

Bohaterami "Gry Geralda" Stephena Kinga jest młode małżeństwo. Jessie i Gerald Burlingame jadą do swojego domku letniskowego nad jeziorem w Maine. Gerald planuje popołudnie pełne... różnych atrakcji. Jednak sprawy szybko przybierają zły obrót, gdy umiera on na atak serca, pozostawiając Jessie przykutą kajdankami do łóżka. Kobieta musi zmierzyć się ze wszystkimi swoimi najgorszymi lękami, a głosy w jej głowie przejmują kontrolę...
Jako osoba, która ma małą cierpliwość i niesamowicie szybko się nudzi, niekoniecznie mnie ekscytowała konwencja, w której jedna z postaci jest uwięziona w jednym miejscu przez prawie całą powieść. Naprawdę myślałam, że będę się męczyć. Muszę jednak pochwalić Kinga za napisanie tak trzymającej w napięciu, wyczerpującej historii obok której nie można przejść obojętnie. Po raz pierwszy od dawna podczas czytania książki, czułam taki strach i tak bardzo mnie zmroziło. Naprawdę uwielbiałam tę książkę, a kiedy ją skończyłam, pomyślałam nawet: "To jeden z najlepszych horrorów, jakie przeczytałam".
"Gra Geralda" nie jest dla wszystkich, niektórzy mogą uznać ją za nudną, a niektórych mogą poruszyć trudne tematy, które są opisane z detalami, takie jak wykorzystywanie seksualne. To z pewnością niewygodna lektura, ale mam wrażenie, że trzeba przez te fragmenty przejść, aby w pełni zrozumieć Jessie. Momentami jest też niezwykle krwawa, co dla zatwardziałego fana horrorów, jakim jestem ja, jest czymś, co naprawdę lubię, ale wiem, że nie każdy będzie miał takie same odczucia. To dziwne, bo choć bardzo podobała mi się ta książka, niekoniecznie poleciłabym ją każdemu.
Jessie od razu awansowała na jedną z moich ulubionych postaci Kinga. Jest odważna i silna. To, przez co przeszła w dzieciństwie, jest po prostu jedną z najstraszniejszych rzeczy, o jakich kiedykolwiek czytałam, w jakiejkolwiek powieści. Uwielbiałam jej wzmianki o tym, że nie zamierza już dłużej być pod kontrolą żadnego mężczyzny, po tym, co wycierpiała z rąk swojego ojca, a także jak była traktowana w małżeństwie. Jessie jest niesamowita. Kibicowałam jej przez całą powieść i podziwiam jej instynkt przetrwania. Ja na pewno bym zrezygnowała i pogodziła się ze śmiercią. Stephen King wykonał świetną robotę, przedstawiając rozwój jej postaci w całej powieści. Uważam też, że zakończenie jej historii również było genialne. Sprawiło, że przeżycia Jessie stały się dla mnie bardziej przerażające. Nie będę się wdawać w szczegóły, bo nie chcę nic zdradzać, ale było przerażająco niesamowite i jestem bardzo zadowolona.
Trochę niezręcznie mi polecać tę książkę ze względu na tematy w niej poruszane. Jest strasznie, jest groźnie, jest też mocno nieprzyjemnie. "Gra Geralda" to jednak najznamienitszy dowód na geniusz pisarstwa Stephena Kinga. I niech to stanowi rekomendację.

To była bez wątpienia najbardziej nienormalna książka, jaką kiedykolwiek czytałem (aż cisną się nieco mocniejsze słowa, ale nie chcę tutaj przeklinać). Osobiście pokochałem "Grę Geralda" i chciałbym ją polecić fanom mocnych historii.
Z jakiegoś powodu zabrałem się za tę książkę z myślą, że mi się nie spodoba. Słyszałem, że powieść dzieje się głównie w jednej lokacji, co nie brzmiało zbyt ekscytująco. Miałem też jakieś dziwne wrażenie, że to dużo bardziej powieść dla kobiet - może dlatego, że główna bohaterka jest kobietą? Jessie wraz z mężem wyjeżdża na odludzie. Gerald wymyśla dla nich zabawę, która ma być rodzajem gry wstępnej. Rezultat jest nieciekawy - mąż umiera, a Jessie zostaje przykuta kajdankami do łóżka i nie może się ruszyć.
Myślałam, że cała powieść będzie się kręcić wokół próby ucieczki Jessie, że będzie się ciągnąć i będzie nudna. Ale, kurczę, myliłem się! Ta książka wcale nie była nudna. Nie nazwałabym "Gry Geralda" straszną, ale jest ona zdecydowanie niepokojąca i wchodzi na psychikę. Czułem się, jakbym był z nią w pokoju i to mnie naprawdę przerażało, przez co ona przechodziła. Ta książka zdecydowanie nie jest dla wszystkich. Są w niej sceny, po których zrobiło mi się niedobrze, musiałem odłożyć książkę i wziąć kilka oddechów. Poza tym Jessie (nasza główna bohaterka, jak już wcześniej wspomniałam) zdecydowanie nie należy do najbardziej sympatycznych postaci, przynajmniej na początku. Ale z biegiem fabuły zacząłem ją coraz bardziej lubić i miałem nadzieję, że jakoś się uratuje.
Gdzieś w połowie myślałem, że historia skręci w inną stronę i w grę wejdą zjawiska nadprzyrodzone, ale na szczęście tak się nie stało. To głównie horror psychologiczny. Bardzo podobało mi się całe zakończenie i nic bym w nim nie zmienił - doskonale podsumowuje całą historię. Stephen King jest jednak bardzo dobrym pisarzem.
Jeśli lubisz jego dzieła, daj tej książce szansę. Różni się od innych jego dzieł (choć jest nieco podobieństw z "Misery" - m.in. akcja dzieje się w jednym pomieszczeniu), ale moim zdaniem jest tak samo dobra. "Grze Geralda" daję pięć gwiazdek!

Muszę przyznać, że długo odkładałam "Grę Geralda" na później. Może dlatego, że ogólnie jestem sceptycznie nastawiona do tematu małżeństw i urozmaicania pożycia zabawami bondage. Zazwyczaj denerwuje mnie, gdy niektórzy ludzie myślą, że mogą urozmaicić swoje życie seksualne kilkoma grami bondage, nie mając najmniejszego pojęcia o tym, jak wielkie musi być zaufanie między dwojgiem partnerów, aby to się stało i jak szybko może się to zmienić z czegoś ekscytującego w panikę i niebezpieczeństwo.

W każdym razie w końcu wzięłam się za tę osławioną książkę i muszę przyznać, że w zasadzie bardzo mi się podobała. Jessie jest postacią, którą łatwo można polubić i sympatyzować. Jest to postać prawdziwa i wiarygodna, która wiele doświadczyła w swoim życiu. Biedna kobieta została namówiona przez swojego męża Geralda do wypróbowania kilku gier bondage, które miały dodać nieco pikanterii do ich seksualnych praktyk. Jak całkiem sporo kobiet na świecie, zgadza się na wszystko, bo nie chce zawieść swojego partnera. Staje się jasne, że Gerald i Jessie nie mają żadnego pojęcia o tym, co trzeba zrobić, aby takie techniki zadziałały i zadowalały obojga partnerów. Jest więc tak, jak myślałam, ale Stephen King na szczęście wykorzystał ten temat bardzo dobrze. Widać, że rozumie, iż w związku najważniejsza jest komunikacja i zaufanie. Po tym jak Jessie wyrzuca w zaświaty naprawdę niesympatycznego Geralda, zaczyna się dla niej prawdziwy koszmar. Przyszłość nie wydaje się być kolorowa, nie tylko z powodu uwięzienia, w jakim znalazła się kobieta, ale i… innych wydarzeń, które jej się przydarzają (nie będę oczywiście zdradzać żadnych spoilerów). King na kilku metrach kwadratowych sypialni tworzy opresyjną i niezwykle przerażającą atmosferę i pokazuje, że człowiek robi wiele rzeczy, aby przetrwać.

"Gra Geralda" to mocna powieść Stephena Kinga, która trzyma czytelnika w stałym napięciu. Ciężko nie czuć choć trochę empatii do Jessie - w końcu towarzyszymy jej w tych męczarniach do samego końca. Było kilka momentów, w których autentycznie czułam się nieswojo, ale nie jest to najstraszniejsza książka tego autora. Myślę, że warto ją przeczytać i poznać tą historię, bo jest naprawdę ciekawa.