Fluks. Wspólnota płynów ustrojowych

Fluks jest porywającym esejem autorstwa Krzysztofa Pacewicza, który w oryginalny sposób podejmuje temat postawiony w konkursie przez Fundację na Rzecz Myślenia im. Barbary Skargi. W centrum rozważań znajduje się tytułowy fluks, rozumiany jako pierwotna mieszanina płynów ustrojowych. Ten koncepcja quasi-bytu, opartego na przepływie, ma zastąpić „suche ciało” współczesnego podmiotu, oddzielonego przez filozofie metafizyczne od świata zewnętrznego.

Esej rozpoczyna się krytyką nowoczesnego podmiotu, który poprzez sterylizację i izolację cierpi na samotność, alergie i choroby autoimmunologiczne. To apel przeciwko nadmiernej higienie, będącej barierą dla wspólnoty i fizycznej wymiany. Zdaniem autora, dążenie do absolutnej osobności oddziela nas nie tylko od natury, ale i od siebie nawzajem, skazując na nieustanną tęsknotę za wspólnotą, której pragniemy.

Fluks proponuje nową wizję wspólnoty materialnej, ujmującej połączenia płynów ustrojowych jako nieunikniony, lepiący element interakcji. Współczesna humanistyka, z którą esej prowadzi dialog, również zmierza ku śmielszej interpretacji takich relacji. Dzieło Pacewicza stanowi odważną próbę redefinicji naszych społecznych relacji, przekraczając granice między ciałem a wspólnotą w nowatorski sposób.

Krzysztof Pacewicz urodził się w 1989 roku w Warszawie i jest związany z Wydziałem „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego. Jest filozofem i kulturoznawcą, współredaktorem publikacji z dziedziny filozofii i kultury oraz założycielem Laboratorium Techno-Humanistyki. Specjalizuje się w teorii biopolityki, metafizyce życia i filozofii ciała.