Dzikie łabędzie

<p>Dziki łabędzie to zdecydowanie jedna z najpiękniejszych baśni jakie kiedykolwiek w życiu przeczytałam! Sama powieść przedstawia historię dziewczynki o imieniu Eliza, która miała aż jedenastu braci! Pewnego dnia ojciec Elizy poślubił złą królową, tym samym&nbsp;życie dziewczynki oraz jej rodzeństwa na zawsze się zmieniło. Zła królowa siała ferment, szeptała do ucha króla niestworzone historie, otwarcie kłamała i wymyślała podstępy, a wszystko to czyniła po to, aby skłócić rodzinę ze sobą. Ponieważ królowa miała zły wpływ na króla, ten zgodził się, aby wysłać Elizę do dalszej rodziny, gdzie miał żyć skromnie,&nbsp;zaś w międzyczasie zła macocha zamieniła wszystkich braci Elizy w tytułowe dzikie łabędzie. Jeden ze snów przynosi Elizie rozwiązanie jej problemów - okazuje się bowiem, że jeżeli uszyje jedenaście koszul z pokrzyw będzie jej dane&nbsp;pokonać klątwę złej macochy, warunkiem jednak jest powstrzymanie się od wyjawienia całego planu swoim zamienionym w łabędzie braciom. &nbsp;</p><p>Wyżej przedstawiłam pokrótce zarys historii dzikich łabędzi jest to jednak książka, która w pierwszej kolejności skupia się na losach małej dziewczynki, a ta stając w obronie bliskich jest w stanie pokonać szereg trudności będąc odważną, zdeterminowaną i ukierunkowano na cel jakim jest uratowanie swoich braci. Hans Christian Andersen dokonał wielkiej rzeczy kreśląc swoich bohaterów sposób uniwersalny i aktualny dla naszych czasów, mimo iż od czasu,&nbsp;kiedy tworzył swoje monumentalne dzieła minęły kolejne wieki i jest to w mojej ocenie świadectwo ponadczasowego charakteru tych opowieści. Autor skupia się na najmniejszych istotach - często dzieciach, które niedoceniane i lekceważone, a często również pomijane są w stanie dokonać wielkich rzeczy, kiedy na szali położone jest życie i zdrowie ich najbliższych. Historia Elizy uczy, bawi oraz inspiruje kolejne pokolenia młodych czytelników, zafascynowanych postawą młodej bohaterki wobec okrucieństwa i niesprawiedliwości jakie spotkały ją ze strony złej macochy. Lojalność determinacja wiara w swoje możliwości uczyniły Elizę małą bohaterką, która była w stanie pokonać liczne trudności jakie życie przed nią stawiało, aby osiągnąć swoje cele. Tym samym opowieść ta&nbsp;stanowi wyjątkową, fantastyczną naukę dla dzieciaków w zakresie wartości jakie w życiu należy pielęgnować. &nbsp;</p><p>Na uwagę zasługują również ilustrację, okazuje&nbsp;się bowiem że to co może cieszyć oczy dzieci, w równym stopniu może zachwycić również dorosłych, kiedy Ci sięgną po latach po swoje ulubione baśnie. Nie inaczej było tym razem, kiedy bowiem wróciłam do “Dzikich łabędzi” nie mogłam ukryć swojego zachwytu nad przedstawionymi ilustracjami, doskonale obrazującymi historią Elizy i jej braci! &nbsp;</p><p>Mam nieodparte wrażenie, że to dopiero początek mojego powrotu do czasów dzieciństwa: bajki Hansa Christiana Andersena oraz braci Grimm będą wyznaczać moja magiczną drogę do wspomnień, jakie noszę w swojej głowie, a te zostały przywołane za sprawą dzikich łabędzi stąd też pragnę polecieć baśnie i opowiadanie wyżej wspomnianych autorów zarówno młodym jak i starszym czytelnikom - warto w tym zakresie zacząć od swoich ulubionych baśni: moją są dzikie łabędzie, którym zostawiam mocną piąteczkę! ? &nbsp;</p>

<p>Żywię głęboki sentyment do opowiadań i baśni od czasów wczesnego dzieciństwa, kiedy moja babcia pochylała się nad łóżkiem i czytała mi baśnie braci Grimm oraz Hansa Christiana Andersena. Później już jako nastolatka czerpałam szaloną przyjemność kolekcjonując kolejne wydanie ilustrowanych baśni, które niejednokrotnie pozwalały mi przetrwać trudne zawody miłosne. Niniejsza recenzja dotyczy “Dzikiego łabędzia” jednak nie sposób nie docenić również innym baśni, jak takich jak Calineczką czy też Królowa Śniegu bowiem wspólnym motywem opowiadań i baśni, są wskazówki dla dzieci jak postępować w przyszłości i sama jestem tego najlepszym przykładem. Czerpałam pełnymi garściami z tych opowieści w moim młodzieńczym, później studenckim i na końcu dorosłym życiu, pamiętając, że dobro wraca, a złe uczynki mają swoje konsekwencje.&nbsp;&nbsp;</p><p>Może was zaskoczę, ale w pierwszej kolejności skupię się...na Ilustracjach tej książki. Obrazy na przemian są ostre i senne, barwna i przerażające, zachwycające i niepokojące, nade wszystko jednak uzupełniają treść bajki w sposób szalenie plastyczny. Portret złej macochy szepczącej swoje kłamstwa do ucha króla lub też scena, kiedy całuje zatrute ropuchy, aby kolejno użyć ich przeciwko bohaterce tej opowieści, Elizie, może wywołać poczucie niepokoju, zwłaszcza gdy ma się 10 lat!&nbsp;&nbsp;</p><p>Wracając jednak do samej treści: "Dzikie łabędzie" opowiada nam historię zaczarowanych królewiczów i ich młodszej siostry, która próbuje ratować z opresji bliskich. Nie wiem, czy to tylko kwestia niniejszego wydania, czy może czytałam kiedyś trochę inną wersję, ale jest kilka rzeczy, które nie były dokładnie takie, jak je zapamiętałam z tej historii. Mimo to istota historii ma bardzo podobny wydźwięk, jest to urocza opowieść o wierze, poświęceniu i determinacji. Mała dziewczynka jest gotowa zrobić wszystko, by uratować swoich braci, bez względu na to, co stanie jej na drodze – prawdziwa mała bohaterka o wielkim serduszku! &nbsp;</p><p>Kilka słów na temat tego konkretnego wydania, będącego przedmiotem niniejszej recenzji - od razu zwraca uwagę minimalistyczny styl okładki, idealnie korespondujący z historią dzikich łabędzich. Obrazy są kolorowe I wyobrażam sobie, że patrząc na nie oczami dziecka można znaleźć w tej historii inspiracją dla najpiękniejszych dziecięcych snów.&nbsp;&nbsp;</p><p>P.s. Jednym z moich marzeń jest przeczytać dzikie łabędzie mojej córce, której spodziewam się pod koniec roku na tym świecie! Może i ona tutaj kiedyś zamieści swoją recenzję Dzikich Łabędzi? ?&nbsp;</p>