Aleja Włókniarek

Gdyby dzisiaj Ewa została wygnana z raju, spotkałby ją los, który według Marii Przedborskiej odcisnął piętno na losie wielu kobiet z łódzkich fabryk. Cytat z artykułu "Robotnica łódzka w świetle faktów i wspomnień" z 1938 roku w "Głosie Porannym" ukazuje ciężki los tych kobiet, zmuszonych do pracy od młodych lat w monotonii fabryki, co z czasem przyczyniało się do ich przedwczesnej starości. Ich życie, podporządkowane pracy, było cyklem bez końca: fabryka, szpital, cmentarz. Choć ich praca była nisko opłacana i wyzyskiwana przez przełożonych, to jednak wpłynęła na zmiany społeczne i prawne.

Łódzkie włókniarki, mimo trudnych warunków, przyczyniły się do ogromnych przemian społecznych i kulturowych, które doprowadziły do rewizji praw pracowniczych. Marta Madejska w swojej książce pragnie ukazać nie tylko wkład tych kobiet w rozwój której przemysłowej Łodzi, ale także zgłębić historie osobiste tych nieznanych bohaterek. Odkrywa historię, której często brak w podręcznikach - opowieść o fabrycznych dziewczynach, dzięki którym miasto rozkwitało i rozwijało się nawet po zniszczeniach wojennych.

Zmieniający się czas i okoliczności nie wpłynęły na koszty pracy tych kobiet, które były jak niezmienne tryby w maszynerii przemysłu. Niezwykły wysiłek łódzkich robotnic pozostaje stałym elementem historii, przypominając o ich istotnym wkładzie w społeczeństwo.