Krzywda

W roku 1632, podczas bezkrólewia w kraju, dwóch tajemniczych wędrowców przemierza ziemie: niewidomy szlachcic oraz jego milczący, potężny towarzysz. Nikt nie zna ich celu podróży ani miejsca, z którego przybywają, lecz wiadomo, że ich wspólna wędrówka kryje w sobie sekrety. Szlachcic, gdziekolwiek się zatrzymają – czy to w karczmach, czy na weselach – opowiada historie o Stanisławie Wróblewskim z herbem Krzywda. W opowieściach ten podróżujący po Rzeczpospolitej człowiek staje się raz bohaterem, raz świadkiem strasznych zdarzeń. Świat, który opisuje szlachcic, jest pełen dziwnych stworzeń i istot z przedchrześcijańskich wierzeń. Każda historia skupia się na innych momentach życia Wróblewskiego – brutalnym zakończeniu sejmiku, wesołej uroczystości, która zmienia się w tragedię, czy nieszczęśliwej miłości w górzystych rejonach przy granicy z Siedmiogrodem. Każda z nich przybliża nam postać Wróblewskiego. Kulminacja tych opowieści ma miejsce w zamarzniętej karczmie na Bałtyku, gdzie niewidomy szlachcic konfrontuje swoją nemezis. "Krzywda" to powieść szkatułkowa, która opisuje losy człowieka bez stałego miejsca na ziemi. Przenosi go po różnych krainach, od puszczy na Żmudzi, poprzez ukraińskie stepy, po Prusy i Karpaty.