Kołysanka

Połowa lat dwudziestych ubiegłego wieku w Polesiu to czas odrodzenia Rzeczpospolitej z impetem. Polska odnawia się, a jednym z jej głównych wyzwań staje się zagospodarowanie ogromnych kresowych obszarów, odzyskanych po zakończeniu I wojny światowej. Od sześciu lat grupa osadników z Kielecczyzny tworzy na nowo swoje życie w kolonii Krymno, budując od podstaw swoje wymarzone miejsce. W tym nowym skupisku powstają kolejne domy, rodzą się dzieci, wspólnota kwitnie, a zbiory rok rocznie się polepszają, dając nadzieję na spokojne i dostatnie przyszłe życie.

Tereny te stanowią jednak skomplikowany konglomerat narodowości i religii, wielość tradycji oraz kultur. Zjednoczenie różnych grup pod jednym sztandarem wymaga czasu i cierpliwości, ale nadchodzi moment, gdy stabilność wydaje się być na wyciągnięcie ręki. Życie codzienne przeplata się z wielkimi wydarzeniami historycznymi, dając poczucie, że wszystko płynie w harmonii.

Historia dotyczy trzech rodzin z różnych środowisk społecznych na przestrzeni lat 1926-1953, kiedy to los dla wszystkich bywał zarówno łaskawy, jak i okrutny, traktując ich równo bez względu na status społeczny. Śledzimy losy Jana i Wiktorii, osadników z Krymna, oraz ich dzieci. Doświadczamy chwil radości i smutku z rodziną Katarzyny i Michała, oficera z przedwojennej Żółkwi. Przeszywamy tragedie rodziny Wolańskich, hrabiny Julii i jej męża Władysława. Opowieść osadzona jest w scenerii, która dziś wygląda niczym z utopijnego snu, przesiąknięta miłością do utraconej krainy dzieciństwa. To emocjonująca podróż w czasie prowadząca do podobnego zakończenia dla każdego z bohaterów.