Klub Łgarzy

Bez stałego harmonogramu czy konkretnego miejsca, mężczyźni zbierali się, by grać w domino i popijać alkohol, podczas gdy ich żony wierzyły, że załatwiają domowe sprawy. To tajemnicze zgromadzenie ochrzczono mianem Klubu Łgarzy.

Mary Karr, znana poetka i eseistka, z sentymentem wraca do tych spotkań oraz do burzliwego dzieciństwa, które spędziła w Teksasie i Kolorado w latach sześćdziesiątych. W swoich wspomnieniach przywołuje matkę, która nie była obca butelce i broni - po siedmiu małżeństwach wywieziono ją daleko, bo uznano ją za "nerwową". Jest też babcia, która pojawiła się w ich domu przed śmiercią, przynosząc ze sobą domowej roboty narzędzie do dyscyplinowania wnuczek. Starsza siostra Lecia, choć miała tylko dwanaście lat, już prowadziła samochód i potrafiła unikać mandatów dzięki swojemu dowcipowi.

„Klub Łgarzy” to pełna emocji i ciepła opowieść o wadach i pięknie rodziny, która odbiega od normy. To historia samotnego dzieciństwa, która ostatecznie okazuje się otwarta na każdego. Vogue podkreśla, jak Karr bezlitośnie przedstawia swoje trudne dzieciństwo. Mimo tragicznych wydarzeń, jej opowieść jest autentyczna i mocna. Tobias Wolff zauważa, że Karr poprzez bolesne doświadczenia stworzyła książkę pełną humoru i szczerości, które sprawiają, że mimo ciężkich wspomnień, jej świat fascynuje.

Bradford Morrow zwraca uwagę na głęboko prawdziwą i humanistyczną naturę książki, w której autorka dokonuje śmiałych odkryć o amerykańskim dzieciństwie. „The Voice Literary Supplement” podkreśla, że książka emanuje szczerością, jasnością i ujawnianiem tajemnic. Los Angeles Times zachęca, aby zasłuchać się w głos tej utalentowanej opowiadaczki, który jest emocjonujący, zabawny i szczery. Z kolei Newsweek zaznacza, że Karr wciąga czytelnika w świat, który bywa bolesny, a jednak opowiedziany jest z niezwykłą mocą i empatią.