Kim naprawdę jestem? Słoneczny Zakątek. Tom 67

Christine Hofer, prowadząca sierociniec Bocianie Gniazdo, otworzyła drzwi na dźwięk pukania. Na progu zobaczyła starszą kobietę, a w pewnym oddaleniu, nieśmiałą dziewczynkę o bladych policzkach, mającą około dziesięciu lat. – To nowe miejsce dla dzieci bez opieki? – zapytała kobieta z nadzieją w głosie. Christine przytaknęła gestem głowy. – Chciałabym więc oddać pod waszą opiekę sierotę. Jej imię to Martina Nikt – poinformowała spokojnym tonem. Christine, zauważając niepewność dziewczynki, podeszła bliżej i delikatnie ujęła jej ramiona w geście powitania. – Ciepło cię witamy w Bocianim Gnieździe – powiedziała z uśmiechem. Wzruszona Martina spojrzała na nią, a jej oczy zaszkliły się od łez.