Kapłani i pasterze. Ojcowie kościoła o kapłanach i kapłaństwie

Współczesna dyskusja na temat roli i wizerunku kapłana nie jest zjawiskiem nowoczesnym, jak mogłoby się wydawać. Analizując pisma Ojców Kościoła zebrane w tej publikacji, można odnieść wrażenie, że uczestniczymy w dyskursie na temat duchowieństwa, który mógłby być aktualny także dzisiaj, mimo że używany język jest czasem bardziej archaiczny. Autorzy tych tekstów poruszają takie kwestie jak świętość i grzeszność kapłanów, ich działalność duszpasterską oraz znaczenie kontemplacji. Kładą nacisk na konieczność regularnego czytania Pisma Świętego, codziennego rozważania oraz solidnego przygotowywania się do głoszenia kazań. Krytyka jest kierowana pod adresem księży i biskupów, którzy zaniedbują swoje obowiązki na rzecz zarządzania, nawołując do przemiany na powrót w ludzi modlitwy, do duchowych ojców, a nie jedynie urzędników. To słowa osób głęboko zakorzenionych w życiu Kościoła, wywodzących się z różnych kręgów kulturowych, jak Syryjczycy, Grecy czy Łacinnicy, którzy często działali ponad półtora tysiąca lat temu. Gdy św. Augustyn krytykuje pasterzy bardziej zainteresowanych sobą niż swoimi owcami, Jan Chryzostom uwypukla znaczenie kapłaństwa, niemalże przewidując refleksję ks. Jana Twardowskiego o strachu i szacunku wobec kapłaństwa. Wstęp napisany przez autora wyboru akcentuje jego osobiste doświadczenia z obcowania z tymi pismami oraz korzyści, jakie wyniósł z pracy nad tym tomem. Z pewnością podobne odczucia będą towarzyszyły czytelnikom po lekturze książki.