Język baklawy. Wspomnienia

Diana Abu-Jaber w swojej pełnej wdzięku i dowcipu książce "Język baklawy" snuje opowieść o swoim amerykańsko-jordańskim dzieciństwie, pełnym nostalgii i kontrastów między dwoma różnymi światami. Amerykański sen przyciąga wizją lodów waniliowych w czekoladowej polewie, choć jednocześnie zniechęca posmakiem mlecznych koktajli. Z kolei Jordania kryje w sobie tajemnicę, prostotę życia oraz intensywne doznania smakowe, które przyciągają swoim bogactwem. Powrót do ojczyzny nie zawsze jest łatwy, nawet gdy dusza tęskni za rodzinnymi stronami, co dobrze ukazuje ojciec Diany, który po każdej wizycie wraca do Stanów z nostalgią i przekornie gotuje, próbując utrzymać wspomnienia przy życiu.

W książce Abu-Jaber dzieli się licznymi przepisami, które są swoistą kuchnią wspomnień i pozwalają uchwycić istotę jej doświadczeń. Przy stole z rodziną Diany odkrywamy historie, które przyprawione są humorem i refleksją nad codziennymi obowiązkami, uczuciami i międzyludzkimi relacjami. Sposób, w jaki Abu-Jaber opisuje jedzenie, jest równie drobiazgowy jak ten, w którym oddaje emocje – widzimy to w przepisach na kibbeh, słynne danie jej ojca dla pierwszego amerykańskiego adoratora, czy baklawę, którą serwuje jordańska ciotka podczas ważnych rodzinnych spotkań. Każdy kulinarny przepis to nie tylko instrukcja, ale opowieść o miłości i kulturze, jak choćby "Ful dla ukochanego".

Abu-Jaber z czułością przywraca pamięć o chwilach spędzonych między dwiema różnymi kulturami i kuchniami, a jej narracja wciąga czytelnika w świat pełen smaków i zapachów. Jak pisze Ludwika Włodek, "Język baklawy" to nie tylko książka o gotowaniu, ale o wartościach takich jak bliskość, przyjaźń i piękno życia opowiedziane z humorem i ciepłem. Abu-Jaber zabiera nas w podróż swojej nomadycznej rodziny, od Nowego Jorku po Jordanię, wzbogaconą o tradycje i emocje, które kształtowały jej dzieciństwo i tożsamość.