Jestem, ocalałem

Tom prozy poetyckiej Gabriela Kamińskiego, będący jego ósmą publikacją związaną z Wrocławiem, skupia się na dwóch splecionych ze sobą biografiach – autora oraz jego kolegi z czasów szkolnych. Choć ich ścieżki życiowe po pewnym czasie się rozeszły, to odwiedziny przeszłości, okres dojrzewania oraz dalsze losy związane z wrocławskim Grabiszynkiem i resztą miasta pozostawiły trwały ślad w ich życiach. Ta poetycka narracja jest formą refleksji nad dzieciństwem, młodością i dorosłością Kaminskiego oraz jego alter ego – towarzysza ze Szkoły Podstawowej nr 82. Autor wywodzi się z rodziny inteligenckiej, podczas gdy jego przyjaciel dorastał w środowisku robotniczym. Oba te światy raz się przeplatały, raz wykluczały. Kamiński stawia sobie za cel ukazanie wpływu miejsca zamieszkania, warunków dorastania oraz możliwości kształtowania własnych przekonań na późniejsze decyzje życiowe obu bohaterów. Książka stanowi swoiste opus vitae, dokumentując historyczne prawdy oraz samodzielnie zdobyte doświadczenia. Wydawnictwo to jest zwieńczeniem pisarskiej podróży Kamińskiego po Wrocławiu – mieście, które, jak pisał we „Wratislavia cum figuris I”, przyniosło jego rodzinie spokój w bezdomności. Po takich dziełach jak „Nie ma między nami różnicy”, „Ulica Przodowników Pracy”, „Wratislavia cum figuris I i II”, „Pan Swen albo wrocławska Abrakadabra”, „Mój rok 1968” oraz „Ballada o domu i innych rzeczach śmiertelnych”, autor zamyka swoją wielowątkową opowieść o Wrocławiu.