Jarema. Malarstwo

Czterdziesty piąty tom z serii poświęconej polskiemu malarstwu koncentruje się na życiu i twórczości wybitnej polskiej malarki i rzeźbiarki, Marii Jaremy, która żyła w latach 1908-1958. Jaremianka, młoda i utalentowana artystka, rozwijała swoje umiejętności na studiach rzeźbiarskich pod okiem Xawerego Dunikowskiego na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Podczas nauki była związana z Grupą Krakowską, a później związała się z eksperymentalnym teatrem Tadeusza Kantora, co przyczyniło się do jej czołowej pozycji w polskiej awangardzie malarskiej. Prace Jaremy są pełne abstrakcyjnych form i charakteryzują się wielowymiarowością, przestrzennością, harmonicznością oraz bogactwem barw. Minialbum, który wprowadza Agata Małodobry, zawiera około sześćdziesiąt najważniejszych dzieł artystki, które można podziwiać w zbiorach muzeów narodowych w Polsce.