Immanencja: życie

Czysta immanencja to esencja życia, które samo w sobie stanowi absolutną immanencję — pełnię mocy i szczęścia. Nie jest ona zależna od życia, lecz to właśnie życie jest jej ucieleśnieniem. Kiedy Fichte w swoich najnowszych rozważaniach pokonał bariery związane z podmiotem i przedmiotem, opisał on obszar transcendentalny jako życie, które nie jest związane ani z Bytem, ani Akcją. To bezpośrednie, absolutne postrzeganie, którego działalność nie wymaga odniesienia do bytu, ale niezmiennie wyłania się z życia.

W ten sposób pole transcendentalne staje się autentycznym planem immanencji, ponownie włączając w filozofię elementy spinozjańskie. Można to porównać do przeżyć Maine'a de Biran, który w swoich nieukończonych studiach, z powodu wyczerpania, odkrywał życie jako absolutne i immanentne pod warstwami transcendencji wysiłku. Field transcendentalne jest zatem kształtowane przez plan immanencji, a ten ostatni definiuje się poprzez życie.