Hollender tułacz

Książka autorstwa Tadeusza Lubelskiego to nie tylko wnikliwa biografia, ale również fascynująca podróż w głąb kulturowo-historycznych wojennych realiów, przypominająca czytelnikom o postaci Tadeusza Hollendera. Czesław Miłosz zwracał uwagę na niesprawiedliwe zapomnienie, jakie spotkało wielu twórców tamtych czasów, a motto książki przypomina o tej ważnej misji. Hollender, bohater tej opowieści, był wszechstronnym twórcą okresu międzywojennego: poetą, satyrykiem, prozaikiem i tłumaczem, a także założycielem i pierwszym redaktorem lewicowego pisma "Sygnały". Jego życie, naznaczone działalnością w artystycznym podziemiu, zakończyło się tragicznie, gdy został rozstrzelany przez hitlerowskich okupantów.

Lubelski tworzy z tej książki nie tylko biografię, lecz także osobistą opowieść. Hollender był jego wujem, co nadaje narracji osobisty charakter i pozwala na głębokie poszukiwanie własnych korzeni oraz odkrywanie rodzinnych tajemnic. Autor zbudował intrygujące napięcie między swoją rolą narratora a przedstawioną biografią, co dodaje książce niepowtarzalnego klimatu.

Ostatnia z kluczowych zalet książki wynika z samej historii Hollendera i jego wyborów życiowych, które okazują się niezwykle współczesne i aktualne. Jego pisma w kontekście dylematów, które stawiał przed sobą, odbijają się echem w dzisiejszych czasach, co czyni tę lekturę ważną i inspirującą.