Groza pandemii

Słowa z Ewangelii św. Marka oddają głęboki stan emocjonalny Jezusa w Ogrodzie Getsemani, tuż przed jego męką. Tajemnice ludzkiej strony Chrystusa, ściśle zjednoczonej z jego boską naturą, są znane zapewne tylko Ojcu i Synowi. To, co się wówczas działo, miało miejsce na obrzeżach Jerozolimy, w cichej, nocnej scenerii. Noc przypominała tę z Betlejem, kiedy Jezus jako dziecko mógł odczuwać zimno, mimo że otaczała go miłość matki, opieka Józefa i ciepło zwierząt.

Teraz w Ogrodzie Oliwnym, Jezus odczuwał drżenie i trwogę, które były bardziej intensywne niż wtedy w Betlejem, ponieważ dźwigał na sobie cały ciężar grzechów świata. Otoczyły go wszystkie cierpienia i okrucieństwa tego świata. Potęgująca się agonia zmuszała go do jeszcze intensywniejszej modlitwy, aż jego pot przeistaczał się w krople krwi.

Jak głęboki musiał być lęk i niepokój Jezusowej duszy tej nocy? Czy mogła to być bezdenna przepaść ludzkich przewinień i zepsucia, które przekraczają wszelkie granice? Ten dramatyczny moment pokazuje, jak ogromny ciężar niósł Chrystus w ciszy Ogrodu Getsemani.