Gracz

Ta krótka powieść Dostojewskiego przenosi nas do fikcyjnego Ruletenberga, gdzie rozgrywają się dramaty arystokratycznej rodziny i osób z ich otoczenia. Każdy uczestniczy w tej niekończącej się grze, walcząc z samym sobą, bliskimi i przeznaczeniem, zatracając się całkowicie. Nawet starsza pani Antonida Wasiliewna, mająca 75 lat, która z zasady demaskuje zakłamanie rodziny i ukazuje ich prawdziwe intencje, sama daje się porwać emocjom hazardu w kasynie, tracąc fundusze przeznaczone na remont cerkwi. Dostojewski z precyzją przedstawia emocjonalny wir, w który wciągani są hazardziści. Od początkowego skrępowania i nieśmiałości, prowadzi nas przez pełne megalomanii pobudzenie, które ociera się o szaleństwo, aż do gorzkiej rozpaczy i bezsilności. Opisy te opierają się w dużej mierze na własnych doświadczeniach autora, który również zmagał się z uzależnieniem od hazardu. „Gracz” powstał w zaledwie miesiąc i był dziełem, którego ukończenie w terminie miało znaczenie nie tylko finansowe. Na szali były prawa autorskie do wszystkich przyszłych utworów Dostojewskiego, które miałyby trafić do wydawcy, gdyby nie ukończył książki na czas, a który to wydawca udzielił mu znacznej pożyczki na spłatę kartowych długów.