Filozofia jako terapia

Książka autorstwa Andrzeja Kapusty wywołuje uznanie z kilku powodów. Po pierwsze, imponuje erudycją autora, a po drugie, umiejętnie podnosi i analizuje tematykę doświadczenia. Od czasów Arystotelesa, przez biblijne postaci takie jak Hiob, będący symbolem niezasłużonego cierpienia, czy Abraham, który uosabia wiarę i zaufanie, aż po literaturę Czesława Miłosza i Tadeusza Różewicza, fenomen doświadczenia był szeroko badany. Współczesni filozofowie, jak Hans-Georg Gadamer, wskazują, że "doświadczenie" to pojęcie trudne do jednoznacznego opisu. Autor dzieła podkreśla, że doświadczenia transformacyjne są dostępne zarówno przez przeżywanie, jak i refleksję. Dodatkowo, Kapusta włącza w swoje badania filozoficzne doświadczenia z obszarów takich jak psychologia czy psychiatria, co pozwala na bogatszą analizę. To podejście nawiązuje do klasycznego pojmowania filozofii jako nauki o świecie i człowieku, jeszcze przed jej zróżnicowaniem na mniejsze dziedziny. Efektem jest także popularyzacja w Polsce nowych nazwisk, jak Edna Ullmann-Margalit czy Anne Laurie Paul, której prace dotykają doświadczenia transformacyjnego. Ostatecznie, książka Kapusty nie tylko interpretuje teksty kulturowe, ale też stawia kluczowe pytania dotyczące doświadczenia, czyniąc ją ważnym dziełem filozoficznym. Tytuł "Filozofia jako terapia" sugeruje, że pozycja może być wartościowa zarówno dla terapeutów, jak i ich podopiecznych, choć wymaga od czytelnika zdolności do głębokiej analizy i refleksji. To praca, która inspirować będzie do dalszych dyskusji i dociekań, a jej pytająca natura nadaje jej szczególną wartość. Z recenzji prof. dr hab. Zofii Rosińskiej.