FASCYNACJA ANTYKIEM 1

Co zostanie omówione w tym tekście? Czy tematem będą postaci z mitologii? Znani władcy z epok starożytnych? Ich militarne sukcesy? Być może dzieła sztuki i architektury zachowane pomimo nieprzewidywalnych losów historii? W pewnym sensie – tak, jednak nie w sposób bezpośredni. Niniejszy tekst, choć odwołuje się do dzieł antyku, dotyczy bezpośrednio tego, co powstało w czasach nowożytnych. Moje zainteresowania łączą się z fascynacjami wielu artystów na przestrzeni wieków. Kiedy przyjrzymy się różnym stylom i trendom w sztuce, dostrzeżemy, że przez kolejne stulecia pojawiały się okresy wzmożonej fascynacji kulturą Greków i Rzymian. Cywilizacja, którą stworzyli, stała się fundamentem europejskiej kultury. Nie chodzi tylko o sztukę i naśladowanie form znanych z antycznych posągów, malowideł czy budowli w dążeniu do ideału piękna, reprezentowanego, według wielu, przez dzieła starożytnych. Znaczenie ma także kontynuowanie motywów antycznych. Podziwiając dzieło Porwanie Prozerpiny w Galerii Borghese – które nie pozwala przejść obok obojętnie – dostrzeżemy, że jego forma znacznie odbiega od zasad rzeźby klasycznego antyku. Jednak historia, którą Bernini przedstawia, w pełni należy do tamtych czasów. Postacie wykreowane przez Gianlorenza Berniniego, wybitnego siedemnastowiecznego rzeźbiarza włoskiego, pochodzą z mitologii greckiej, którą Rzymianie, mimo pewnych zmian, zaadoptowali i rozpowszechnili.