Egzekucje publiczne w okupowanej Warszawie. Ujęcie performatywne

Podczas okupacji Warszawy egzekucje były nieodłącznym elementem życia codziennego. Większość z nich odbywała się w tajemnicy, jednak od października 1943 roku do lutego następnego roku ulice miasta stały się miejscem publicznych, masowych egzekucji. Wśród nich znalazły się takie miejsca jak Aleje Ujazdowskie, Aleje Jerozolimskie czy ulica Marszałkowska, gdzie ginęły niewinne osoby.

Paweł Mrowiński w swojej książce nie tylko przywołuje te brutalne przykłady niemieckiego terroru, ale także zwraca uwagę na sposób, w jaki Niemcy starali się maksymalnie zastraszyć społeczeństwo polskie poprzez teatralizację egzekucji. By osiągnąć zamierzony efekt, kreowali te wydarzenia na makabryczne widowiska, mając nadzieję na zniechęcenie Polaków do oporu oraz wspierania Polskiego Państwa Podziemnego. Autor w swojej analizie posługuje się zarówno wiedzą historyczną, jak i narzędziami teatrologii i badań performatywnych.

Mrowiński zachęca czytelników do spojrzenia na niemiecki terror z innej perspektywy, próbując umieścić go w szerszym kontekście historii publicznych egzekucji. Skupia się nie tylko na samych zbrodniach, ale i na reakcji społeczeństwa oraz podziemnego ruchu oporu. Analizuje także, jak te wydarzenia zapisały się w pamięci indywidualnej i zbiorowej.

Książka Mrowińskiego to nowatorskie, dogłębne i interdyscyplinarne spojrzenie na publiczne egzekucje w Warszawie, które rzuca nowe światło na te dramatyczne wydarzenia.

dr hab. Sebastian Piątkowski