Ecce Homo

Fryderyk Nietzsche, żyjący w latach 1844-1900, to jeden z najbardziej wpływowych niemieckich filozofów, który był także filologiem i poetą. Jego myśli miały znaczący wpływ na późniejsze kierunki w filozofii oraz sposób postrzegania kultury, człowieka i religii. Nietzsche krytykował zachodnią cywilizację, opartą na tradycji greckiej, sokratejskich ideałach oraz chrześcijańskiej etyce. W opozycji do tych wartości stawiał dionizyjski, pełen żywotności styl, związany z koncepcją woli mocy i ideą nadczłowieka. Choć krytykował chrześcijaństwo, miał także uznanie dla osoby Chrystusa. Jego filozofia stała się przedmiotem licznych analiz i dyskusji, budząc zarówno sprzeciw, jak i inspirację. Nietzsche uważał, że życie biologiczne jest podstawą ludzkiej egzystencji, podczas gdy życie duchowe stanowi jedynie jej pochodną. Z tego przekonania wypływały jego naturalizm i epistemologiczny relatywizm, o czym pisał Władysław Tatarkiewicz.

W swojej książce "Ecce Homo", będącej jednocześnie intelektualną autobiografią, Nietzsche przedstawia samego siebie, swój geniusz i charyzmę. Nie jest to lektura dla osób preferujących skromność, ponieważ Nietzsche całkowicie jej wyzbyty, doskonale zdawał sobie sprawę ze swojej wartości. "Ecce Homo" jest zatem swego rodzaju manifestem, w którym autor otwarcie mówi: Posłuchajcie mnie! To ja, właśnie taki! I nie bierzcie mnie za nikogo innego!