Dzikie łabędzie. Trzy córki Chin

Książka "Dzikie łabędzie" autorstwa Jung Chang to dzieło, które zyskało międzynarodową sławę, ale jest zakazane w Chinach. To inspirująca opowieść o trzech pokoleniach kobiet, które przetrwały wiele trudności, strat i przemian, nie tracąc przy tym swojej ludzkiej godności. Hillary Clinton podkreśla, że ta historia ukazuje niebywałą siłę i determinację w obliczu przeciwności losu. Babcia Jung Chang doświadczyła boleśnie chińskiej tradycji wiązania stóp, co uczyniło ją lokalną pięknością i konkubiną generała. Matka autorki była zaangażowana w ruch komunistyczny, wspinała się po szczeblach kariery partyjnej, ale w trakcie rewolucji kulturalnej cierpiała prześladowania, będąc zmuszoną do bolesnych aktów pokuty. Sama Jung Chang, dorastając w Chinach, przeszła przez okres intensywnej indoktrynacji, między innymi ucząc się na pamięć "Czerwonej Książeczki" Mao. W młodości postanowiła opuścić ojczyznę, by studiować za granicą. Stała się pierwszą osobą z komunistycznych Chin, która zdobyła doktorat na brytyjskim uniwersytecie. Publikacja "Dzikich łabędzi" była przełomowa – przemówiła do czytelników na całym świecie, tłumaczona na 37 języków i sprzedała się w ponad 13 milionach egzemplarzy. Mimo że w Chinach książka nie może być wydawana, to porusza i inspiruje swoją szczerością oraz głębokim spojrzeniem na dramatyczną historię kraju. Recenzje od takich osób jak Antonia Fraser czy Minette Marrin podkreślają niesamowitą emocjonalną siłę i liryczny kunszt tej opowieści. Edward Behr i Howard G. Chua-Eoan chwalą autorkę za realistyczne przedstawienie codziennego życia w trudnych czasach, a Richard Heller uznaje "Dzikie łabędzie" za cenne źródło zrozumienia współczesnych Chin. To książka, która nie tylko relacjonuje wydarzenia, ale także porusza serca, ukazując historię przez pryzmat osobistych doświadczeń autorki.