Dziesięć przykazań Amelii

Amelia, pracująca w szkolnym sekretariacie, czuje się zniechęcona i zmęczona monotonią swojego życia. Jej codzienność wypełniają nudne obowiązki, mało inspirujący szef, który często rzuca nieodpowiednie żarty, oraz chwile spędzone na konsumpcji czekolady, oglądaniu telewizji i paleniu papierosów na balkonie. Wszystko to potęguje poczucie traconej młodości i niezadowolenia z kierunku, w którym zmierza jej życie. Utrata Adama, idealnego partnera, dla sąsiadki pozostawiła trwałą ranę w sercu Amelii, od czterech lat pogrążającej się w marazmie i uczuciu zawieszenia.

Pomimo tej stagnacji, Amelia wciąż tęskni za poczuciem ważności i pasją do tańca, co stopniowo prowadzi ją do zwiększenia świadomości upływającego czasu. Ożywienie wprowadza do jej życia niezwykły sen, który podsuwa jej wskazówkę na temat własnej egzystencji. Zaciekawiona, postanawia ją zapisać i pójść za jej tropem. Z biegiem czasu sny te nabierają nowego znaczenia, ukazując znane postaci, które kierują ją w nieoczekiwanym, ale ostatecznie satysfakcjonującym kierunku.

Dzięki wsparciu nowych znajomości, które owocują wbrew jej oczekiwaniom, Amelia zaczyna odnajdywać samą siebie. W końcu odkrywa, że to, co wydawało się doskonałe, było iluzją, a prawdziwe wartości tkwiły tam, gdzie dotąd ich nie szukała. Zrywa z dawną apatią i przywraca wiarę we własne możliwości, odkrywając, że człowieczeństwo nabiera pełnego znaczenia dopiero w relacji z innymi.