Dzienniki 1927-1969

"Dzienniki" autorstwa Anny Kowalskiej to fascynujące zapiski, które odsłaniają uwikłane w córkowe przyjaźni autorki relacje z inną wybitną pisarką, Marią Dąbrowską. Obie kobiety poznały się w czasie wojny, a ich więź zacieśniła się po osobistych tragediach: śmierci męża Anny, profesora Jerzego Kowalskiego, oraz towarzysza życia Marii, Stanisława Stempowskiego. W rezultacie zamieszkały razem w Warszawie, dzieląc wspólne życie przez ponad dwie dekady.

Kwestia tego, czy Kowalska pragnęła opublikować "Dzienniki", pozostaje niejednoznaczna. Znane są jednak fragmenty, które osobiście udostępniła w czasopiśmie "Twórczość", co może sugerować, że była świadoma możliwości ich publikacji po swojej śmierci, która miała miejsce ponad pięćdziesiąt lat temu. Przygotowaniem do pełniejszego poznania zapisków Kowalskiej były wcześniejsze dzienniki Marii Dąbrowskiej, które dają nam możliwość spojrzenia na wydarzenia z dwóch różnych perspektyw.

Książka odsłania nie tylko osobiste prawdy obu pisarek, ale również tło historycznych zawirowań. Sama Kowalska przyznaje, że czytanie swoich zapisków bywa szokującym doświadczeniem. Zastanawia się, jak jej "Dzienniki" oraz wspomnienia Dąbrowskiej będą interpretowane w przyszłości, jakie różnorodne prawdy mogą z nich wynikać i jak wiele mogą powiedzieć o współczesnych czasach i wewnętrznych zmaganiach każdej z nich. Pisarce zależy przede wszystkim na ukazaniu "przeciw-prawdy", czyli tych elementów, które mogą się wymknąć świadomości piszącego.