Anka Kowalska - sylwetka autora

Córka Jerzego Kowalskiego i Zofii Gębickiej przebywała w okresie II wojny światowej najpierw w Sosnowcu, a od 1940 roku na wsi w pobliżu Olkusza. Po zakończeniu wojny kontynuowała naukę w II Liceum Ogólnokształcącym im. Emilii Plater w Sosnowcu, a egzamin maturalny zdała w 1950 roku w liceum w Będzinie. W 1955 roku ukończyła studia polonistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jeszcze jako studentka, w 1953, rozpoczęła swoją twórczość literacką, publikując wiersze w "Słowie Powszechnym". Po studiach osiedliła się w Warszawie, gdzie rozpoczęła pracę jako dziennikarka. Zaczynała jako korektorka, by następnie awansować na stanowisko redaktorki w czasopiśmie "Kierunki", a później pracowała w wydawnictwie PAX od 1962 roku.

W latach 60. była aktywną członkinią Stowarzyszenia "Pax", jednak w 1968 roku opuściła jego szeregi, protestując przeciwko postawie stowarzyszenia względem wydarzeń marcowych. W tym czasie publikowała także swoje prace literackie, takie jak poezja i proza, m.in. w "Współczesności" oraz w "Życiu i Myśli". Od 1968 do 1983 roku należała do Związku Literatów Polskich. W 1976 roku zaczęła działać w Komitecie Obrony Robotników (KOR), gdzie prowadziła kartotekę radomską, redagowała Komunikat i pełniła funkcję nieformalnego sekretarza Komisji Redakcyjnej. W znacznym stopniu przyczyniła się do powstania tzw. "korkowca", czyli precyzyjnego języka dokumentów KOR-u, oraz prowadziła bank informacji o represjach.

Jej zaangażowanie w "Solidarność" doprowadziło do internowania w okresie stanu wojennego. Od 13 grudnia 1981 do 1 czerwca 1982 była przetrzymywana najpierw w obozie w Gołdapi, a następnie w Darłówku. Po uwolnieniu, dzięki organizacji Lekarze Świata, wyjechała na leczenie do Francji, skąd wróciła w 1983 roku i przeszła na emeryturę. W latach 70. i 80. współpracowała z wieloma wydawnictwami drugiego obiegu, takimi jak "Puls", "Zapis", "Biuletyn Informacyjny KOR", "Kultura Niezależna", "Krytyka", a także z paryską "Kulturą" oraz "Zeszytami Historycznymi". Jej powieść "Pestka" została przetłumaczona na pięć języków, a w 1995 roku powstał na jej podstawie film w reżyserii Krystyny Jandy. W maju 2006 roku została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Swoje życie zakończyła, mieszkając w Warszawie.