Dzień w którym umarł Belmondo

W tomie poezji "Dzień, w którym umarł Belmondo" autor eksploruje spotkanie dwóch uniwersalnych sił: Erosa i Tanatosa, które wciągają czytelnika w fascynujący dialog. Książka składa się z dwóch komplementarnych części, które ukazują różnorodne aspekty życia i śmierci. Pierwsza część, zatytułowana "Kalendarz", wypełniona jest bogatymi w treść wierszami, które przedstawiają życie w jego różnorakich formach. Z kolei "Klepsydra" to rozdział, który oddaje bardziej introspektywną i minimalistyczną atmosferę, koncentrując się na smutnych, elegijnych motywach.

Czytelnik znajdzie tutaj zarówno poetyckie komentarze dotyczące otaczającej nas rzeczywistości, jak w przypadku wiersza tytułowego, jak i surrealistyczne obrazy, które przenoszą nas w sfery bliskie snom, czego przykładem jest tryptyk "Brzeg". Tematyka cykliczności życia i nieubłaganego upływu czasu przejawia się w metaforycznym obrazie piasku przesypującego się przez klepsydrę, nadając unikalny sens każdemu utworowi. W tekstach tych Eros ukazuje się jako symbolizm życia i zmysłowości, które nieuchronnie wiążą się z przemijaniem. Choć można by sądzić, że Eros i Tanatos znaleźli wspólną płaszczyznę, poezja jednocześnie rzuca wyzwanie temu pojednaniu, aspirując do uchwycenia czegoś więcej niż tylko przemijających chwil.