Dwór okrutny i piękny. Królestwo kłamstw. Tom 1

Czy znalazłam właśnie najgorszą książkę tego roku? Tak, jest to bardzo możliwe. Zanim się za nią zabrałam, to przeczytałam przynajmniej z 10 negatywnych opinii o niej, ale nadal trochę się łudziłam (już pominę to, że gdy napisałam na stories, że się za nią biorę, to kilkanaście osób życzyło mi powodzenia 😂). Wystarczyło mi trzydzieści stron i moje nadzieje zostały rozwiane.

Nawet nie wiem od czego mam zacząć, bo tyle rzeczy w tej książce jest nie tak 🫣 Może od głównej bohaterki? Prisca miała zostać wykreowana na postać przebojową, odważną i z ciętym językiem. Właśnie, miała. Niestety autorce coś nie poszło i na każdym kroku usilnie czuć, jak bohaterka próbuje zabłysnąć. W dodatku jedno mówi, drugie robi. Jakby miała demencję albo rozdwojenie jaźni. Dodatkowo usilnie pakowała się w tarapaty, wiedząc że w nie wpadnie. Miała kompleks zbawczyni świata i jej ewentualna śmierć nie miała znaczenia, nie lubię czegoś takiego. Prisca niby miała być postacią silną, ale płakała na każdym kroku. Najpierw kogoś zabijała, potem płakała, że zabiła, by potem zrobić to ponownie. Rozpłakała się nawet nad rozlaną szklanką wody. I to jest ta silna bohaterka?

Bardzo rozbawiała mnie scena, gdy zostaje ona schwytana przez grupę najemników, którzy wcześniej zostawili ją na śmierć i używa na nich swojej mocy (potrafi zatrzymać czas). Oczywiście główny bohater ją łapie i rozkazuje więcej na nim ich nie używać. I tyle. Nie prosi o wyjaśnienia, o dokładny opis i jak one działają. Skoro nikt cię nie prosi o to, nie grozi ci to chyba trzymasz gębę na kłódkę i nie zdradzasz swojej największej broni przeciwko UZBROJONYM NAJEMNIKOM. No cóż, Prisca myśli inaczej i mimo że nikt nie pytał, to i tak wszystko im zdradza 🤦🏼‍♀️ Po prostu geniusz. A dosłownie stronę później stwierdza, że nie powie im, że planuje dostać się na statek, bo „IM MNIEJ WIEDZĄ TYM LEPIEJ” XDDDDDDDDD No mówiłam rozdwojenie jaźni.

Wątek romantyczny to największe dno jakie istnieje. Zero napięcia czy chemii. Ja nawet nie wiem, dlaczego oni się lubią. Przysięgam wam, że już lepszą grę aktorką mają aktorzy w „Trudnych sprawach”. Mam wrażenie, że te sceny pomiędzy nimi były na siłę i w nieodpowiednich momentach. To wszystko jest absolutnie złe, ale wiecie, co jest jeszcze gorsze? Główny bohater nazywał ją Żbik 🥶

Prisca uciekła ze swojej wioski, jest poszukiwana na całym kontynencie, jej plakaty gończe wiszą w miastach, ale straż nie może jej znaleźć. Jak znajduje ją jej brat? Pytając po karczmach XDDD

Bohaterka jest matką Teresą, więc chce przedostać się do zamku króla, aby uratować dwóch więźniów. Problem jest taki, że przecież jest poszukiwana i każdy wie, jak wygląda. Dlatego farbuję włosy i zakłada amulet, który zmienia kolor jej oczu i NIKT JEJ JUŻ NIE POZNAJE 😵 Niesamowite co? Nawet typ z jej własnej wioski, który się w niej zakochał, nie rozpoznaje jej. Normalnie metamorfoza niczym z programu MTV.

Główna bohaterka zostaje otruta, generalnie jakby nie była hybrydą, to już by się przekręciła, ale nikt się tym nie interesuje, a jest przecież dwórką królowej. Całkowicie normalna sytuacja.

Nagle z 2 więźniów robi się 300, bo Prisca ma takie dobre serduszko i nie może zostawić ich na śmierć 🥺 Ale inną rebeliantkę, która została skazana na śmierć przez jej głupi plan już mogła. Wydaje się niemożliwym wyprowadzenie już dwójki z najlepiej strzeżonego więzienia króla, a co dopiero trzystu, ale dla bohaterki to pestka. Choć może rzeczywiście tak jest, bo w całym zamku nie ma strażników, bo Prisca lata sobie po nim kiedy chce i spędza wiele czasu w lochach karmiąc i lecząc więźniów. Oczywiście nikt się nie orientuje, że nie są oni już pół martwi.

W tej historii dosłownie nic nie trzyma się kupy i widać, jak autorka próbuje załatać luki fabularne coraz to większymi absurdami (które często zostają wyjaśnione po kilku rozdziałach, jakby o tym zapomniała). Nie dość, że ta książka jest absurdalna to jeszcze nudna jak flaki z olejem. Całkowicie odradzam wam ten tytuł.