Droga Żywiołów. Anioły i Demony

Książka zabiera nas w podróż poprzez cztery zasady życia, odkrywając jej zawiłości za pomocą metafory gry. Choć gra w domyśle powinna być fair, w tej nieugiętej rzeczywistości, jaką opisuje autor, nie jest taka. Nasz udział w niej jest podobny do podpisania umowy, ale bez naszej wiedzy o jej istnieniu czy czasie trwania. Życie porównane jest do teatru, gdzie ból i cierpienie wydają się być wpisane w scenariusz codzienności, a miłość, wrażliwość oraz współczucie często ustępują miejsca przetrwaniu. Mimo to, najważniejszym przesłaniem tej opowieści jest podróż naszej Duszy.

Zanim pojawimy się na świecie, nasz fizyczny byt składa się z najmniejszych cząstek, takich jak kwarki, gluony i leptony, które zjednoczone stworzą ciało. Wyposażeni w czystą kartę, tabula rasa, zapisujemy nasze życie zgodnie z przeznaczeniem. Każda decyzja i pragnienie kształtują naszą rzeczywistość, chociaż możemy nie być świadomi głębszych wymiarów tej egzystencji. Nasze sny, w których Dusza opuszcza ciało, z reguły umykają wspomnieniom zaraz po przebudzeniu. Ważne są też relacje z innymi ludźmi, które niczym lustro ukazują nam nas samych, pomagając odnaleźć siebie w świecie zdominowanym przez ego przepełnione uczuciem braku.

Przez życie uczymy się, stykając się z własnym strachem, bólem i ograniczeniami fizyczności. Pragnienie przetrwania rodzi potrzebę zaspokajania siebie poprzez jedzenia, nieswiadomych praw rządzących Wszechświatem popełniamy błędy, które przekształcają się w lekcje zwane karmą. Nasze historii z poprzednich wcieleń zostają starte, pozostawiając ślady jedynie w naszych ciałach i częściowo w zakresie świadomości. Brak świadomości astralnych i duchowych bytów, spowodowany niską wibracją Duszy i świadomości, prowadzi do zagubienia sensu istnienia. To właśnie przez uczucia, pragnienia i doświadczenia życia, jak ból i cierpienie, poznajemy jego różnorodność, a zabarwienie naszych dni zależy od naszego osobistego spojrzenia.

Po śmierci, nasza świadomość dołącza do zbioru wszystkich, które były z nami w Duszy, choć ego i system, w jakim się narodziliśmy, mogą stanowić przeszkodę. Oglądając film naszego życia, możemy dostrzec dysharmonię, spowolnienia w czasie, które są szansą na zrozumienie i uwolnienie się z tych obszarów, jeśli brak wyrzutów sumienia stał się naszym udziałem. Dusza podąża dalej przez umowne bramy Wymiaru Materialnego, Astralnego i Mentalnego, aż dotrze do Wymiaru Duchowego.