Dowodzenie na wojnie. Od Aleksandra do Szarona

Książka Martina van Crevelda, „Dowodzenie na wojnie. Od Aleksandra do Szarona”, wyróżnia się na tle licznych publikacji dotyczących strategii i wielkich wodzów. Autor koncentruje się wyłącznie na dowodzeniu, śledząc jego rozwój od czasów starożytnej Grecji aż po konflikt w Wietnamie. Van Creveld analizuje kluczowe aspekty związane z zarządzaniem armiami, takie jak organizacja sztabów, metody łączności, administracja, broń i logistyka, badając przy tym powiązania dowodzenia ze strategią. Poprzez swoje prace przybliża nam kampanie Napoleona i Moltkego, wydarzenia z bitwy nad Sommą w 1916 roku, a także wojny Jom Kippur i w Wietnamie. Głównym celem dowódców, pomimo zmian w sposobach dowodzenia, pozostaje zrozumienie działań przeciwnika oraz ocena warunków bojowych, od pogody po stan armii i jej możliwości. Van Creveld dochodzi do wniosku, że przełomy w dowodzeniu były wynikiem przezwyciężania istniejących ograniczeń, a nie tylko wpływu technologii. Jest holenderskim naukowcem, specjalistą w dziedzinie strategii i historii wojskowości, mieszkającym obecnie w Izraelu. Jako wykładowca czołowych uczelni, ma na koncie ponad 30 książek, takich jak „Żywiąc wojnę”, „Era lotnictwa wojskowego” oraz „Wehrmacht kontra US Army 1939–1945”.