Dialogi z cieniami

Książka składa się z dziesięciu esejów, w których autorka wchodzi w dialog z "cieniami" dawnych poetów. Podróż rozpoczynamy od starożytności, z postaciami takimi jak Alkajos, Safona, Wergiliusz i szczególnie bliski autorce Horacy. Następnie przechodzimy do humanistów renesansu, jak Kochanowski i Buchanan, aż do barokowych mistrzów poezji, takich jak Sarbiewski i Tasso. Horacy sam w swojej poezji przywołuje "cienie", co później widzimy też u Dantego i Petrarki w czasach średniowiecza i renesansu. W XVII wieku Bernard Fontenelle umieszcza w zaświatach rozmawiające ze sobą Safonę i Laurę, muzę Petrarki. Wśród takich "spirytystów" znajdują się także oświeceniowi poeci, Bohomolec i Krasicki, oraz romantyk Giacomo Leopardi. Od końca XIX wieku aż po schyłek XX wieku listy do Horacego tworzą Andrew Lang, Helen Coale Crew, Primo Levi i Josif Brodski. Jacek Kaczmarski w swoich utworach podejmuje wędrówki do zaświatów, by spotkać tam Orfeusza. Książka ta będzie gratką dla tych, którzy uwielbiają interpretować teksty poetyckie, oraz wzorcem dla studentów komparatystyki, jak obcować z literaturą, odkrywać jej powiązania i zależności, robiąc to w sposób mistrzowski i angażujący.

Według recenzji prof. dra hab. Macieja Włodarskiego, potrzeba spotkania z przeszłością wywołuje tęsknotę i chęć równania się z literackimi osiągnięciami dawnych twórców. Dzięki temu nieżyjący poeci zyskują nowe życie i tożsamość, a fikcja staje się wyrazem "kreowanej" historii literatury. W "cieniach poetów" kryje się lekcja uważnego przyglądania się słowom, wyrywających się z historyczno-literackich ram, które omawiają reguły imitacji w kontekście zasady prawdziwie złotego środka.