Czwarta krucjata i złupienie Konstantynopola

W roku 1202 w Wenecji zgromadzili się chrześcijanie, planując kolejną próbę wyzwolenia Ziemi Świętej. Starannie zaplanowana kampania zakładała, że flota zbudowana w weneckich stoczniach przyczyni się do zdobycia Egiptu, który uważano za klucz do dalszej drogi. Pomimo doskonale opracowanego planu, liczba uczestników, którzy dotarli do Wenecji, była niewystarczająca. W związku z tym Wenecjanie, zgadzając się na odroczenie płatności, wymusili na krzyżowcach zaatakowanie Zary. W rezultacie wyprawa, której pierwotnym celem było wyzwolenie Ziemi Świętej, zaczęła przekształcać się w konflikt przeciwko współwyznawcom. Zanik poczucia wspólnoty, charakterystycznego dla pierwszych krucjat, miał poważne konsekwencje.