Bursztynowy Prałat

W epoce PRL-u, na scenie publicznej pojawiła się osoba, która zdobyła status celebryty. Twierdziła, że jeśli Jezus żyłby w jej czasach, zamiast podróży na osiołku wybrałby mercedesa. W swoim działaniu przypominała Janosika — rozdawała potrzebującym to, co dostała od bogatych, ale zamiast ciupagi, jej symboliczny oręż stanowił krzyż. Lech Wałęsa określał go mianem swojego brata-bliźniaka, a ruch Solidarności często utożsamiany był z jego oraz Wałęsy wizerunkiem.

Był postacią, którą znali wszyscy, a on sam znał niemal każdego. Przyjmował z równą serdecznością zarówno prezydentów, jak i bezdomnych, a także nie wahał się podać herbaty osobie winnej zabójstwa księdza. Jego miłość do Polski była ogromna, choć nie zawsze wzajemna.

W jego kierunku padały oskarżenia o szerzenie nienawiści i antysemityzmu, a także podejrzewano go o molestowanie ministrantów. Krytykowany był za pychę, chciwość oraz upodobanie do luksusu.

Kim była ta osoba, która łączyła w sobie wiele wad i zalet, stając się po śmierci równie kontrowersyjna, jak za życia? Był to mężczyzna pełen sprzeczności, utalentowany przedsiębiorca i oddany kapłan — ksiądz Henryk Jankowski.