Blockbuster

„Blockbuster” jest lekturą, która może zmienić sposób, w jaki myślimy o wojnie i ludzkości. Choć akcja powieści tętni intensywnością i przypomina dynamiczne scenariusze hollywoodzkich filmów akcji, jej prawdziwa głębia tkwi w złożonym portrecie psychologicznym postaci. Książka zmusza do zastanowienia się nad rolą, jaką odgrywa człowiek w świecie - czy zabijanie jest częścią ludzkiej natury, czy też niektórzy są do tego stworzeni?

Rozpoznana w Chorwacji przez przyznanie licznych prestiżowych nagród literackich, powieść ta doczekała się także wersji w alfabecie Braille’a, co świadczy o jej szerokim zasięgu i oddziaływaniu. Davor Šišović opisuje „Blockbuster” jako dzieło, które wciąga swoją drastycznością, symboliką i emocjonalnym ładunkiem, czyniąc ją jedną z najbardziej wyjątkowych książek o tematyce wojennej, jaką kiedykolwiek czytał.

Ideologiczna ocena wojny przedstawiona przez autora, Žmirića, nie poddaje się politycznej poprawności. Jak zauważa Ervin Jahić, protagonista nie urodził się pełen brutalności; to wojna go ukształtowała, przekształcając nawet najczystsze idee obrony ojczyzny w coś wypaczonego. Proza Žmirića nosi znamiona utopijnego antywojennego manifestu, oddając jednocześnie surowość i osobliwość wojennych realiów.

Według Matko Vladanovića, wojna w ujęciu Žmirića jest nie tylko brutalna i izolująca, ale też nieubłaganie szczera. Trafne porównania, jak to do absurdu "Batalionu Pancernego" Józefa Skvoreckiego z filmu Vrdoljaka, pokazują, jak iluzoryczne bywają linie podziału w konflikcie: wróg może okazać się kimś najbliższym. Taki sposób przedstawienia tematu plasuje „Blockbuster” wśród najważniejszych współczesnych dzieł literatury wojennej z ostatnich dwóch dekad.