Białe dziury. Fascynująca idea, która wywraca do góry nogami dotychczasowe myślenie o kosmosie

Czarne dziury fascynują nas swoją tajemniczością — można do nich wejść, ale nie ma możliwości wyjścia. Białe dziury natomiast są ich teoretycznym przeciwieństwem: z zewnątrz nie można się do nich przedostać, za to potencjalnie da się z nich wydostać. Choć teoria względności Einsteina dopuszcza ich istnienie, naukowe dowody na ich obecność wciąż pozostają nieodkryte. Carlo Rovelli, wybitny teoretyk zajmujący się badaniami nad tymi kosmicznymi fenomenami, stara się przełamać konwencjonalne myślenie, oferując nową perspektywę na to, czym mogą być białe dziury.

W swojej książce Rovelli snuje pełne wnikliwości i filozoficznej głębi rozważania na temat natury białych dziur. Porusza kwestie tego, co mogłoby nas czekać wewnątrz czarnej dziury oraz jak wyglądałaby ewentualna podróż przez specjalny tunel prowadzący na drugą stronę. Zaprasza czytelnika do mentalnej podróży przez nieznane rejony wszechświata, oferując rozważania zarówno naukowe, jak i bardzo spekulacyjne.

Białe dziury, jeśli istnieją, ukryte są na niebie niczym drobinki kurzu — pozbawione ładunku elektrycznego, a zatem niewidzialne dla światła, emanują jedynie delikatną grawitacją. Rovelli sugeruje, że jeżeli w początkowych etapach wszechświata powstały czarne dziury, które następnie wyparowały, to niewykluczone, że obecnie na niebie znajdują się miliony takich niewidocznych, miniaturowych obiektów. Ta enigmatyczna wizja otwiera przed nami nowe podejścia do badania nieodkrytych zakątków kosmosu.