Bezdroża

Po zakończeniu wojny Anna i Kazimierz Warszawscy, zmuszeni do opuszczenia rodzinnego Wilna, przenoszą się do Gdańska, gdzie próbują na nowo ułożyć swoje życie. Anna szybko znajduje zatrudnienie w sklepie, co staje się dla niej pewnym punktem zaczepienia w nowym otoczeniu. Kazimierz, wykształcony muzyk, po pewnym czasie zyskuje posadę w orkiestrze, choć na początku jest zniechęcony koniecznością grania dla osób związanych z reżimem komunistycznym. Z czasem, gdy zaczyna zdobywać uznanie publiczności, jego obiekcje znikają.

Jednak stopniowo małżeństwo zaczyna się od siebie oddalać. Kazimierza całkowicie pochłaniają obowiązki zawodowe, a Anna czuje się zagubiona w nowej rzeczywistości, nie potrafiąc uciec od bolesnych wspomnień przeszłości. Wszystko zmienia się dla Anny w momencie, gdy dostaje nietypową i intrygującą propozycję – ma uwodzić osoby podejrzewane o współpracę z komunistami. Szybko odkrywa, że rola femme fatale jej odpowiada, choć wewnętrznie wciąż próbuje się przekonywać, że działa w imię ochrony niewinnych.

Czy można jednoznacznie zdefiniować miłość? Czy istnieje możliwość ucieczki od przeszłości naznaczonej traumą?